نقش فاعلی شاعردر آفرینش شعر براساس بازخوانیهای متفاوت ازنظریه فلسفی -هنری میمسیس

تقلید به وسیله‌ی تصویر، رفتار، نمایش و گفتار در فرهنگ برخی از ملل باستان، بیانگر نوعی باور به وحدت یافتن با پدیده‌ها و قداست هستی از رهگذر این تقلید بود. افلاطون این واژه را برای طرح نظریه‌ای ادبی و در جهت مخالفت با هنرهای تقلیدی ، به کار برد. تاثیر نظریه‌ی میمسیس سبب گشته که در هر دوره‌ای از تاریخ نقد هنری وادبی اروپا و جهان اسلام ، طرحی از این نظریه جلوه‌گر باشد و نگاه‌های متفاوت به آن، نظریات جدیدی به وجود آورد. در این نوشتار تلاش شده در یک بررسی تطبیقی از رهگذر مطالعه‌ی کتابخانه‌ای و شیوه‌ی توصیفی تحلیلی، نقش فاعلی هنرمند در آفرینش اثرهنری را بر اساس نظریه‌ی میمسیس از دیدگاه افلاطون، ارسطو و نو افلاطونیان شرح دهیم. در این میان نظرات اندیشمندانی همچون دموکریت، سیدنی، کالریج، بندتوکروچه، والتر بنیامین، تئودور آدورنو، گادامر، و نیز مطرح گشته و به طور تطبیقی بررسی شده‌اند. این بررسی تطبیقی نشان می دهد که نقش فاعلی شاعربراساس نظریه میمسیس درنظرافلاطون نقشی منفی وبازدارنده از حقیقت است اما فلوطین دربازخوانی خودازاین نظریه نه تنها نقش ادراک حاصل از سلوک را درآفرینش هنری بیان کرده بلکه همچون کروچه ادراک شهودی را بدون قدرت تجسم وبیان، شهودهنری ندانسته است. ارسطو نقش فاعلی شاعر راکشف وساخت زوایای طرح آفرینش شعری دانسته که ازرهگذرمیمسیس با نوع نگاه ، ادراک وترکیب وتصرف درپدیده ها حاصل می شود.نقش فاعلی شاعربراساس بازخوانیهای آدورنووبنیامین ازاین نظریه همانندسازی ویکی شدن با طبیعت ودرنظرگادامر بازشناسی است.

The active role of the poet in the creation of poetry based on different readings of the philosophical-artistic theory of Mimesis

Imitation by image, behavior, display and speech that had exited in the culture of some ancient nations represents a kind of belief in the unity with the phenomena and the sanctity of being through this imitation. Plato used this term to design literary theory and to oppose the poetry. The influence of the Mimesis theory has caused to a plan of this theory in every period of history of the literary critique of Europe and the Islamic world, and different views on this theory led to new ideas. The aim of this paper is to explain the agent role of poet in creating poetry based on Mimesis theory in terms of Plato, Aristotle, and New Platonism’s viewpoint by a comparative study through a library study and a descriptiveanalytic method. Meanwhile, the viewpoints of some thinkers such as Democritus, Sydney, Coleridge, Benedetto Croce, Walter Benjamin, Theodore Adorno, Gadamer were also discussed and comparatively studied. This comparative study shows that the actual role of the poet, according to Mimsis’s theory, is a negative and detrimental role of truth in Plato’s view. But Plotinus consider the active role of the artist as cultivation, understanding and the power of visualization and expression. Aristotle consider the poet to play the active role of discovering and constructing the angles of a poetic creation plan. The poet’s actual role is based on AdornoBenjamin’s readings of this theory of assimilation with nature and, in Gadamader’s view, recognition.