نگاهی به شخصیتهای رمان کلیدر دولت آبادی براساس مفاهیم احساس کهتری، جبران و برتری جویی در نظریه آدلر

منتقدین ادبی با بهره گیری از علم روان شناسی و تحلیل شخصیت و رویدادهای داستان، زوایای پنهان متن را آشکار می نمایند. یکی از اهداف نقد روان کاوانه بررسی و تحلیل شخصیت ها و وقایع پیوسته در متن است. هدف این مطالعه بررسی عقده حقارت، نمودهای برتری جویی و شیوه های جبران عقده حقارت در شخصیتهای اصلی داستان است. رمان های بلند و هنری، با توجه به پرداختن به وجه های مختلف شخصیت و رویدادهای متنوع پیرامون آن، جایگاه خوبی برای بروز و ظهور نقد روان شناختی هستند؛ از این رو رمان بلند و درخشان کلیدر، به قلم محمود دولت آبادی به دلیل پرداختن به وجوه مختلف شخصیتهای متعدد داستان ، متن خوبی برای این بررسی است. یافته های این مقاله که به روش توصیفی – تحلیلی انجام شده؛ حاکی از این است که نیروی برانگیزنده و محرک رفتارهای گل محمد حس برتری جویی او و تلاش برای غلبه بر احساس کهتری بود که عمال حکومتی بر وی روا داشتند. رفتار وی در پایان داستان بیانگر رسیدن به یکپارچگی و انسجام نقش وی  و وسیله ای برای بروز جنبه های برتر و متعالی شخصیت وی می باشد. سایر شخصیتهای داستان نیز مانند ستار، بیگ محمد و خان عمو نیز با غلبه بر احساس حقارت به مراتبی از حس برتری جویی رسیده بودند اما برخی دیگر مانند  قدیر، نادعلی، از احساس کهتری به ورطه عقده حقارت غلطیدند.

Study of Dowlatabadi’s Klidar characters Based on Concepts of Inferiority complex, Compensation, and Superiority (By view point of Adler’s Theory)

Literary critics, using psychology and character analysis and story events, reveal the hidden angles of the text. One of the aims of psychoanalytic criticism is to analyze and analyze the characters and the events that occur in the text. The purpose of this study is to investigate the inferiority complex, the symbols of superiority, and the ways in which the inferiority complex compensates for the main characters in the story. Long and artistic novels, considering the different aspects of the character and the various events surrounding it, are a good place to emerge. They are psychological critiques; hence Kelidar’s long and brilliant novel, written by Mahmoud Dolatabadi for dealing with the different facets of the multiple characters in the story, is a good text for this review. Descriptiveanalytical method. The findings show that the driving force and behavioral motive of Gol Mohammed was his sense of superiority and his desire to conquer the sentiments of the ruler. His behavior at the end of the story illustrates the unity and cohesion of his role and a means to express the superior and transcendent aspects of his personality. Other characters in the story, such as Sattar, Beyg Mohammed, and Khan Amoo, too, had overcome a sense of inferiority, but others, such as Ghadir, Nadali, , had fallen into the inferiority complex.