تاثیر هنر ایران بر سفالگری چین با تاکید بر دوره اسلامی

ایران و چین به‌عنوان دو تمدن بزرگ و کهن، یکی درشرق آسیا ودیگری در غرب آسیا، همواره در طول تاریخ روابطی دیرینه و گسترده داشته‌اند. این دو کشور در قبل از اسلام در ایران تنها از طریق جاده زمینی و مشهور ابریشم و بعد از اسلام از راه دریایی با یکدیگر در ارتباط بودند، که این روابط در سه زمینه مهم تجارت، مذهب و روابط سیاسی قابل بررسی هستند. این ارتباطات و رفت‌وآمد‌های تجاری بین دو کشور در طول تاریخ تاثیرات فراوانی بر هنرهای آن‌ها داشته است. بررسی این تعاملات اغلب منجر به بازگویی تاثیر هنر چین بر ایران بوده و در این میان تاثیرات هنر ایران بر چین چندان بیان نگردیده و حتی نادیده گرفته شده است. این تاثیرگذاری هم در قبل از اسلام و هم در بعد از اسلام در ایران قابل مشاهده است؛ اما باید گفت که این تاثیرگذاری در بعد از اسلام بیشتر بوده و مدارک و آثار بیشتری هم از این دوره باقی مانده است. در این نوشتار می‌کوشیم که با روشی تاریخی-‌تحلیلی و با مطالعه منابع تاریخی کهن و نیز مشاهده آثار هنری باقی‌مانده از دو تمدن ایران و چین به بررسی چگونگی تاثیر هنر ایران بر هنر چین بپردازیم. با توجه به نتایج می‌توان گفت که هنر ایران نیز هنر چین به‌خصوص سفالگری آن در دوره‌های مختلف تاریخی تاثیر داشته است. با بررسی ظروف سفالی چین می‌توان نشانه‌هایی از تاثیر هنر ایران را در سه مشخصه شکل ظروف، تکنیک لعابکاری و نقوش روی آن‌ها مشاهده کرد.