تجلی نمادها در قالی ارمنی باف ایران

ارمنی باف، در فرش شناسی ایران قالی ایرانی ست که از زمان سکونت ارمنیان در ایرانِ عهد صفوی به وسیله ایرانیان ارمنی، در مناطقی از ایران، با حفظ ویژگی های اصیل قالی ایرانی، و متاثر از فرهنگ قالیبافی ارمنستانِ قدیم، بافته می شد. از مشترکات قالی ایرانی و ارمنی می توان به نقوشی خاص اشاره کرد که گاه، نگاره های معنادار یا نماد نامیده شده اند. قالی ارمنی باف نمادهایی دارد: از نماد آب واژدها گرفته تا نماد های اس شکل، چلیپایی، عقاب، وماهی. نظر به کمبود مطالعات انجام شده در باره قالی ارمنی باف، هدف پژوهش این است که با معرفی و تحلیل نمادهای قالی ارمنی باف ، به شناخت مشترکات فرهنگی و هنری دو قوم بزرگ ایرانی و ارمنی در قالی ارمنی باف بپردازد؛ و مسیله اثرپذیری قالی ارمنی باف از سنت قالیبافی ایرانی (ایرانی بودن قالی ارمنی باف) را آشکار سازد. روش تحقیق تحلیلی-توصیفی و شیوه جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی است. پس از تحلیل نمادها این نتیجه حاصل شدکه در این بیان نمادین، گاه هدف هنرمند مفهوم اسطوره ای و یا دینی و آیینی بوده و گاه سودمندی و فایده رسانی گیاه یا حیوان مدنظر بوده است و هم چنین پژوهش نشان داد که قالی ارمنی باف ایران، یک قالی ایرانی ست که از نظر نقشه کاملا تحت تاثیر مضامین سنت قالیبافی ایرانی قرار دارد.