رویکردی جامعه‌شناختی بر زندگی رضا عباسی (با بررسی برخی تک‌نگاره‌ها)

درباره رضا عباسی پژوهش‌های بسیاری صورت گرفته و تحقیقات بسیاری درزمینه آثار او و مکتب نقاشی اصفهان، که خود بنیان‌گذارش بوده، انجام شده است. باوجوداین، دوره میانی زندگی وی همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. این زمان، دورانی از سرکشی و آزادی اوست که شاید در زندگی کمتر هنرمندی تا آن زمان روی داده باشد. این مقاله می‌کوشد برپایه منابع به‌جای‌مانده از دوره شاه‌عباس اول و پژوهش‌های انجام‌شده درباره آثار این هنرمند بارویکردی جامعه‌‌شناسانه به تحلیلی جامع‌تر از دوران میانی زندگی رضا عباسی دست یابد. در این تحقیق، به‌شیوه تاریخی‌ـ‌اسنادی و با استفاده از روش کتابخانه‌ای به بررسی زندگی هنری رضا عباسی و دوره دوم زندگی وی پرداخته شده است. طبق نظریات مطرح در جامعه‌شناسی هنر، محدوده دانش فرد با تماس و ارتباط و مشاهده در سطح وسیع افزایش می‌یابد. همین ارتباط و نزدیکی به ساحت اجتماع باعث شده است موضوعات و انسان‌های روزمره به‌عنوان تک‌عنصر نگار‌های رضا عباسی مطرح شوند. او، با مهارتی که در کار خود داشت، نوعی دیدگاه واقع‌گرایانه و تاحدی انتقادی را از جامعه زمان خود عرضه داشته است.