تاثیر سنت‌های تصویری نگارگری قدیم ایران بر نگارگری معاصر افغانستان با تاکید بر آثار کمال‌الدین بهزاد

تاثیرپذیری هنرها از یکدیگر تقریباً در تمام برهه‌های زمانی و تاریخی هنر تکرار شده است. در نگارگری نیز می‌توان این مسئله را حتی در آثار هنرمندان بزرگ نیز مشاهده کرد. در نگارگری معاصر افغانستان هم تاثیرپذیری از سنت‌های تصویری قدیم نگارگری ایران به‌ویژه کمال‌الدین بهزاد دیده می‌شود. بدین منظور، این پژوهش با هدف واکاوی سنت‌های تصویری نگارگری قدیم ایران با تاکید بر نگاره‌های کمال‌الدین بهزاد با در نظر گرفتن دو متغیر ساختار و مضمون در نگارگری معاصر افغانستان (شصت‌ساله اخیر)، به کمک جداول و تصاویر، چگونگی این تاثیرات مورد تحلیل، مقایسه و بررسی قرار گرفت. سوال‌های این پژوهش عبارت‌اند از: 1. مختصات تصویری قدیم نگارگری ایران (نگاره‌های کمال‌الدین بهزاد) و مضامین آن‌ها، دارای چه ویژگی‌ها و چارچوب‌هایی است؟ 2. مضامین و ساختار نگارگری قدیم ایران، چگونه در نگارگری معاصر افغانستان تداوم‌یافته است؟ روش تحقیق، به‌صورت توصیفی-تحلیلی با رویکرد تطبیقی بوده و روش گردآوری اطلاعات، میدانی و کتابخانه‌ای (با استفاده از ابزار فیش‌برداری و روش تجزیه‌وتحلیل کیفی) بوده است. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد سنت‌های تصویری در نگارگری قدیم ایران (نگاره‌های بهزاد) دارای هویت جداگانه‌ای نسبت به دوره‌های قبل است و شخصیت مستقل، فعال بودن پیکره‌ها، اهمیت نقشمایه‌ها و نقش انسان و حالات چهره، هماهنگی رنگ‌ها، پرداخت‌های لطیف، وسعت‌بخشی به فضا، ترکیب‌بندی بی‌نظیر (عموماً مدور)، تزئینات، نماد و نشانه‌ها و مضامین عرفانی، واقع‌گرایی اجتماعی، داستانی، حماسی و رزمی از ویژگی‌های آن دوره است. نگاره‌های معاصر افغانستان نیز حاکی از تداوم این سنت‌های تصویری‌اند. مضامین و ساختار در نگاره‌های دوره‌ اول به یک اندازه دارای اهمیت هستند. در کنار نسخه‌برداری از آثار بهزاد، خلق تصاویری بر مبنای اصول بهزاد اما با بیان جدید نیز دیده شد. در نگاره‌های دوره‌ دوم، نمود مضامین بیشتر از ساختار است و موضوع زن اهمیت زیادی پیدا می‌کند. استفاده از نماد و نشانه‌ها در آثار این دوره پررنگ‌تر است.

the influence of old pictorial traditions of iran on the contemporary miniature painting of afghanistan with an emphasis on the works of kamaluddin behzad

the influence of arts on each other has been repeated in almost all time and historical periods of art. in painting, we can see this problem even in the works of great artists. in the contemporary painting of afghanistan, the influence of the old painting traditions of iran can be seen. for this purpose, this research aims to analyze the pictorial traditions of old iranian painting with an emphasis on the paintings of kamaluddin behzad considering the contemporary painting of afghanistan (last sixty years), with the help of tables and pictures, the manner of these influences were analyzed, compared and investigated. the investigated variables were theme and structure. this research seeks to answer these two questions: 1. what are the features and frameworks of the ancient pictorial coordinates of iranian painting (kamaluddin behzad’s paintings) and their themes? 2. how are the themes and structure of old iranian painting continued in contemporary afghan painting? the research method is descriptive-analytical with a comparative approach. the method of collecting information is field study and library-based research (using a survey tool and qualitative analysis method). the obtained results show that pictorial traditions in old iranian painting (behzad’s paintings) have a separate identity compared to previous periods. in this way, it has been with new ideas in painting. independent character, the activeness of the figures, the importance of motifs and the human role and facial expressions, color coordination, soft and delicate finishes, expanding the space, unique composition (generally circular), decorations, symbols and signs and mystical themes, social realism, stories, epics which were martial and the contemporary paintings of afghanistan also indicate the continuity of these pictorial traditions. themes and structure are equally important in the paintings of the first period. the importance of working techniques in the correct execution of images has been highly regarded, and along with the copying of behzad’s works, the creation of images based on behzad’s principles, but with a new expression was also seen. the themes in the paintings from the forties to the seventies are literary, mystical, martial, socio-political subjects with an emphasis on human, animal and naturalistic figures combined with a structure according to behzad’s structural principles, such as: fine brushwork, soft and cottony finishes, sophisticated and natural colors, the use of old motifs and traditional composition. humans are important in these paintings. copying of behzad’s works has also been done in order to revive old painting. each of the elements has its own special place, and even though they have specific characteristics, it has not created a problem in expressing the subject. this is one of behzad’s characteristics and principles that is well followed in contemporary paintings. static and circular compositions are in continuity with behzad’s style. in identical copying, the emphasis is on lyrical figures, elements of nature, and decorations. the colors are elaborate and mature. the entirety of the image space, whether in the frame or around the frame, has been used to express the subject. the size of the images is small in profiles like before, and micrography has been one of the main goals of painters of this time. but, in the paintings of the second period, the themes and structures undergo changes compared to the previous period. themes are more important than structure. the following techniques are used to express the purpose and theme. the formats of the compositions, which are generally circular and static and sometimes combined, have formed a strong and resistant structure. the experience of new materials and modern approaches according to the role of old technical features is one of the main features of these paintings.