خوانش نقاشی قهوه‌خانه‌ای و نقاشی‌های دیواری مکتب اصفهان براساس مفهوم مکالمه در نظریه هرمنوتیک مدرن گادامر

در تاریخ هنر ایران، نقاشی قاجار از جایگاه ویژه ای برخوردار است و در این میان، نقاشی ‌های قهوه خانه ‌ای به عنوان شاخه ‌ای برجسته از گونه ‌های هنری نقاشی عصر مشروطه در این دوران قابل توجه هستند. در دوران مشروطه، با توجه به شرایط اجتماعی- فرهنگی و اندیشه مدرنیسم و تجددخواهی و بازتاب فرهنگ و هنر غرب، نقاشی قهوه خانه، در راستای احیای هویت و فرهنگ ایرانی- اسلامی به نگارگری سنتی به ویژه نقاشی دیواری رجوع می ‌کند. هدف این پژوهش، تشریح و خوانش آثار نقاشی ‌های قهوه خانه ‌ای و نقاشی ‌های دیواری مکتب اصفهان با بهره گیری از مفهوم مکالمه در نظریه هرمنوتیک گادامر است. تحقیق حاضر به این پرسش پاسخ داده است که، مفاهیم هرمنوتیکی گادامر تا چه اندازه در شناخت، نحوه شکل ‌گیری و خلق آثار نقاشی قهوه خانه‌ ای در عصر مشروطه مثمر ثمر است. این پژوهش با رویکرد توصیفی- تحلیلی خاصه روش هرمنوتیک انجام پذیرفته است و جمع آوری منابع تحقیق به شیوه اسنادی و کتابخانه‌ ای و با استفاده از فیش‌ برداری و روش تجزیه و تحلیل اطلاعات به صورت کیفی است. نتایج نشان می ‌دهد که مفهوم مکالمه در اندیشه گادامر، کمک شایانی در جهت توصیف هرچه بهتر چگونگی خلق نقاشی ‌های قهوه خانه‌ ای با توجه به نیاز روز جامعه مخاطب دارد. هنرمند با رجوع و مکالمه با هنر مکتب اصفهان در پیوند با افق فکری- هنری عصر مشروطه، که تحت تاثیر شیوع همه جانبه عناصر هنر غربی است، اقدام به خلق اثرش نموده است. در این میان عناصری چون زمان، مکان، مخاطب، مضامین و کاربرد عامیانه نقاشی و تعزیه خوانی و نقل نقالان به عنوان طرف دیگر مکالمه در شکل‌ گیری نقاشی قهوه خانه‌ ای حائز اهمیت است.

a reading of coffee house painting and murals of isfahan school based on the concept of conversation in gadamer’s modern hermeneutic theory

with the beginning of the constitutional movement and social changes, a new chapter in the history of iranian painting was opened. the history of iran after constitutionalism was full of conflicts between tradition and modernity, and the idea of modernity that came to iran was not properly understood. in fact, the growing movement towards western art prevented iranian art from moving naturally in accordance with its internal conditions. in the meantime, coffee house painting and interesting spectacular curtains created by street and mall artists and anonymous ones, are the full picture of the taste, thought and art of their creators, which depict the beliefs and customs of the time. given the high status of coffee house painting as a folk art in the constitutional period and its comparative and intertextual nature with traditional and modern art, the concept of conversation in gadamer’s thought, as an epistemological approach, can open a new window of consciousness and knowledge to recognize such paintings in front of the audience and to analyze and retrieve them. qajar painting has a special place in the history of iranian art, and in the meantime, coffee house paintings are significant as a prominent branch of the art forms of painting of the constitutional era in this period. during the constitutional period, according to the socio-cultural conditions and the idea of modernism and the reflection of western culture and art, coffee house painting refers to traditional painting in order to revive iranian-islamic identity and culture. coffee house painters are as the most significant contemporary painters of this period of time. the present study answers the question; to what extent is it possible to interpret and understand the works of painters of this period with the concept of conversation in gadamer’s modern hermeneutic theory? and to what extent can this concept help to identify, trace the elements, and how the coffee house painting was formed? the purpose of this study is to describe and read the works of coffee house paintings and isfahan school murals in the contemporary era using the concept of conversation in gadamer’s theory of hermeneutics. this research has been done with a descriptive-analytical approach based on the intellectual thought of the time and the collection of research resources is in a documentary and library way.