بررسی انتساب زمانی، مکانی و هویت هنرمند یک دروازه مزین به کاشی هفت‌رنگ

کاشی‌های هفت‌رنگ قاجاری نمود بارزی از هویت تصویری هنر این دوره را به نمایش می‌گذارد که از نظر سبک و سیاق هنری تفاوت‌های عمده‌ای با دوران قبل از خود دارد. از این میان، کاشی‌نگاران شیرازی در این دوره مطابق با فرهنگ عامیانه، کاشی‌هایی با ویژگی‌های خاص تولید کردند و سبک کاشی‌نگاری شیراز را بنا نهادند.  این مقاله به بررسی یک دروازه مزین به کاشی‌نگاره کتیبه‌دار در حراجی بونامز لندن می‌پردازد و می‌کوشد با توجه به اسناد موجود و نیز مقایسه و تطبیق ویژگی های مشترک این اثر با آثار مشابه هم‌دوره در کاشی‌نگاره‌های شیراز از جمله درمانگاه نمازی، خانه صالحی و خانه عطروش علاوه بر بازشناسی ویژگی‌های شاخص سبک کاشی‌نگاری شیراز، مسئله انتساب زمانی، مکانی و هویت کاشی‌نگار آن را نیز روشن سازد.  تحقیق حاضر به روش تحلیلی تطبیقی و گردآوری اطلاعات بر پایه مطالعات میدانی و کتابخانه ای انجام یافته است.  نتایج به دست آمده از یافته‌های پژوهش حاضر بیانگر این است که اثر مورد بررسی به لحاظ موضوعات، نقش‌مایه‌ها، رنگ‌بندی و شیوه رنگ‌گذاری ویژگی های معناداری با کاشی‌نگاره های مکان‌های مذکور دارد که مبیّن تعلق آن به مکتب کاشی‌نگاری شیراز در اواخر دوره قاجار است. همچنین بررسی کتیبه‌های این اثر و کتیبه‌های موجود در مکان‌های مذکور روشن می‌سازد که هنرمند این اثر همان ابراهیم بن فریدون است که آثار امضا‌دار آن در درمانگاه نمازی و مسجد وکیل وجود دارد و حیات وی معاصر با مشهدی ابوطالب معمار و میرزا عبدالرزاق؛ مهم‌ترین کاشی‌پز شیراز در اواخر دوره قاجار بوده است.