ربط حادث به قدیم

ربط حادث به قدیم و نیز ربط متغیر به ثابت ، از جمله مشکلات فلسفه است که از دیرزمان دامنگیر دستگاههای مختلف کلامی و فلسفی بوده است . اصل مشکل اینست که اگر باید میان علت و معلول سنخیت وجود داشته باشد ، چگونه میان قدیم وثابت که علت حادث و متغیر تلقی می شوداین سنخیت برقرار است ؟برای حل این مشکل ، مکتبهای مختلف کلامی و فلسفی بر اساس مبانی خود راه حلهایی پیشنهاد کرده اند که هر کدام بنحوی مورداشکال دیگران واقع شده است .این مقاله در پی استقصاء و بررسی این نظریات است و سرانجام بر اساس بعضی از دیدگاه های حکمت متعالیه ، مسئله را بشکل دیگری حل می کند .