شرطی ها و شروط صدق آنها در نظر منطق دانان مسلمان پس از ابن سینا

پس از ابنسینا ، منطقدانان مسلمان به مرمت و توسعه منطق سینوی پرداختند . آنها در بحث از شرطیها با پرهیز از برخی دیدگاههای آنتولوژیک که در منطق سینوی وجود داشت به حوزه منطق نزدیکتر شدند اما در قالب زبان طبیعی به تبیین شرطیها ، شروط صدق آنها ، چگونگی اعتبار کلیت ، جزئیت و نیز تعیین جایگاه سلب و ایجاد در گزاره های شرطی پرداختند . آنها برای اولین بار قضیه اتفاقیه را به دو نوع اتفاقیه عامه و خاصه تقسیم کردند . و در تبیین شروط صدق آن ، بین متصله لزومیه کلیه و متصله لزومیه جزئیه تفکیک قائل شدند .در بحث ملاک کلیت نیز ، بین اتفاقیه عامه و لزومیه فرق نهاده ، ملاک هر یک را به طور جداگانه بیان نموده اند و آن را بر اساس زمان و حالت شآن محکی عنه مقدم و نه زمان شان فرض مقدم ،اعتبار کرده اند .علاوه بر تبیین دیدگاه منطقدانان مسلمان ، این مقاله عهده دار اثبات این مطلب نیز هست که منطق اسلامی پس از ابن رشد به خاموشی نگراییده بلکه همزمان با رشد فلسفه اسلامی به حیات خود ادامه داده است .