تحلیل و مقایسه دو منبع معرفت در نظام فلسفی صدرایی و دکارتی

یکی از مباحث مهم در معرفتشناسی معاصر، بحث از منابع معرفت است که براساس نظر اغلب معرفتشناسان عبارتند از: ادراک حسی، عقل، درون‌نگری، گواهی و حافظه. این مقاله سعی دارد دو منبع مهم معرفت، یعنی ادراک حسی و عقل را با تکیه بر مبانی معرفتشناسی فیلسوفان صدرایی و دکارتی، با نگاهی تطبیقی، مورد بحث و بررسی قرار دهد. هر دو گروه از این فیلسوفان ادراک حسی و عقل را بعنوان منبع معرفت تلقّی میکنند. آنان ادراک عقلی را برتر از ادراک حسی میدانند و عقل را منبع اصلی در رسیدن به حقیقت میپندارند؛ در عین حال، بین آنها اختلاف نظرهایی نیز دیده میشود، چنانکه بعنوان مثال برخی منشا همه علوم را حس میدانند و برخی این سخن مشهور فلسفه اسکولاستیک که: «هیچ چیز در عقل نیست که نخست در حس نبوده باشد» را انکار میکنند.