تدبیر منزل در حکمت متعالیه

خانواده بعنوان خاستگاه و نخستین مرحله» زندگی اجتماعی از جایگاه مهمی در حکمت عملی برخوردار است. فلاسفه اسلامی نیز بتناسب زمانه خود توجه ویژه‌یی به این موضوع داشته‌اند و دستورالعملهایی برای چگونگی مدیریت خانواده و جایگاه آن و نیز نقش والدین و فرزندان ارایه داده‌‌اند. حکیم صدرالمتالهین گرچه شاید از نظر حجم و ظاهر، مباحث چندانی در اینباره نداشته است اما براساس چارچوب و روش فکری حکمت متعالیه و نیز مباحث پراکنده خود وی و پیروان و شارحان او، میتوان نظام و دستورالعملهایی کارآمد درباره مدیریت زندگی و خانواده استنباط و استخراج کرد. در این نظام که آنرا وجودشناسی فلسفی خانواده مینامیم، خانواده مثلثی است که نقش و جایگاه هریک از اعضای آن و خداوند بعنوان قانونگذار و قاضی آن، بدقت و بدان سیاق ترسیم شده است که ایفای آن کمال آدمی را درپی می‌آورد.