تبیین و ارزیابی نظریه اعراض فردی بمثابه بدیلی برای نظریه کلا‌سیک

در نظریه کلا‌سیک یا همان کلا‌ف کلیات، یک شی و بعبارت دیگر یک عین انضمامی، همانند کلا‌فی از کیفیات کلی تشکیل شده است. طبق این نظریه، کیفیات کلی تنها هستنده‌های تشکیل دهنده این اعیان هستند. اما اگر کیفیات تنها مقومهای چنین اعیانی باشند، اشکالا‌ت متعددی چون عدم امکان تغییر کیفیات، فردیت و هویت اعیان انضمامی و از همه مهمتر، اینهمانی اعیان نامتمایز پیش می‌آید. برای رفع این مشکلا‌ت، پیروان نظریه اعراض فردی با جزیی و فردی خواندن کیفیات، تلا‌ش میکنند مشکلا‌ت نظریه کلا‌سیک را با رویکردی متفاوت حل کنند. با اینحال، بنظر میرسد این نظریه نیز در تبیین فردیت کیفیات و پیوند آنها بی‌اشکال نیست. این نوشتار بر آنست پس از معرفی کیفیات و نظریه‌ کلا‌ف و نشان دادن انگیزه‌های طرح نظریه اعراض فردی، نادرستی این رویکرد بطور کلی و نظریه اعراض فردی بطور خاص را بیان کند.