بررسی نسبت ( انسان ) با ( حقیقت ) در اندیشة ملاصدرا

در نظرگاه ملاصدرا، حقیقت بدان معنا که وصف قضیه یا حکم باشد مرتبه ای ضعیف از حقیقت تلقی شده و از آن به صدق یا حقیقت منطقی یاد شده است. ملاصدرا در پرتو تفسیری که از انسان ارائه داده، حقیقت را در نسبت با وجود و در ساحت علم حضوری مطرح نموده است. وی حقیقت هر چیزی را درون آدمی جستجو می کند و بر این اساس، حقیقت را معنای انکشاف وجود تلقی نموده و تنها آن را در نسبت با انسان معنا دار می داند. بررسی این معنا از حقیقت و مقایسه آن با آنچه در اندیشه ارسطو مطرح بوده، مهمترین مبحث این مقاله را بخود اختصاص داده است.