بررسی نقش آموزه‌های قرآن‌ کریم در ساحت خداشناسی فلسفی

برخی مخالفان فلسفه و بسیاری از خاورشناسان چنین میپندارند که فلسفه اسلامی تکرار سخنان و نظریات فلاسفه یونان است و نه تنها از تعالیم اسلامی بکلی دور است، بلکه گاهی در تضاد و تعارض با تعالیم قرآنی است. هدف این نوشتار آنست تا با تبیین حد و حدود نقش و تاثیرگذاری قرآن‌کریم‌ ‌بر یک بحث عقلی و فلسفی، و نیز بررسی آثار فلاسفه مسلمان، نشان دهد که آنها بمنظور بسط و تکامل مباحث فلسفی ‌‌و بطورخاص، خداشناسی فلسفی‌‌ از تعالیم قرآنی بهره برده‌اند و گسترش کمّی و کیفی مسائل، استدلالها، نظریه‌ها و قواعد فلسفی در این حوزه وامدار تعالیم قرآنی است. این تاثیر و بهره‌گیری بمیزانی است که به تحول محتوایی و ساختاری فلسفه یونان منتهی شده و رویکرد و نگرش کلی فلسفه اسلامی را از فلسفه یونانی متمایز ساخته است.

a study of the role of qur’anic teachings in philosophical theology

some opponents of philosophy and many orientalists believe that islamic philosophy simply repeats the words and views of greek philosophers and is not only totally far from islamic teachings but also sometimes in opposition to them. through explaining the extent of the influence of the holy qur’an on a rational and philosophical discussion and a study of the works of islamic philosophers, this paper aims to demonstrate that they have benefitted from qur’anic teachings in order to expand and develop philosophical discussions and, particularly, philosophical theology. in other words, it intends to prove that the qualitative and quantitative expansion of philosophical problems, arguments, theories, and principles in the field of philosophical theology is indebted to qur’anic teachings. this influence is to the extent that it has led to the conceptual and structural evolution of greek philosophy and differentiates the general approach of islamic philosophy from greek philosophy.