بازخوانی عشق بمثابه مولفه‌یی تاثیرگذار در خداگونگی انسان از منظر مایستر اکهارت و ملاصدرا

اکهارت و ملاصدرا از عشق بعنوان یکی از مولفه‌های تاثیرگذار در خداگونگی انسان نام میبرند. اکهارت ذات نفس را با ذات خداوند یکسان و واحد میداند و نتیجه میگیرد که عشق به خداوند، در ذات انسان نهفته است و با تاکید بر دو ویژگی عشق، یعنی انحصارگرایی و شبیه‌سازی، معتقد است عشق به خدا سبب میشود دیگر عشقها فراموش شوند و در عشق به خداوند خلاصه گردند؛ تنها عشق موجود، عشق به خداوند است. عشق بمثابه محرکی درونی، کشش و جذبه‌یی در روح ایجاد میکند که آرام و قرار را از فرد میگیرد و او را وامیدارد تا خود را شبیه معشوق کند. ملاصدرا نیز ‌ ‌مانند اکهارت‌ بر عنصر شبیه شدن عاشق به معشوق تاکید میکند و معتقد است عشق الهی در تار و پود وجود انسان تنیده شده است. در این مقاله، با توجه به شباهتهای یادشده، میکوشیم با استفاده از روش توصیفی تحلیلی، تاثیرگذاری عشق در خداگونه شدن انسان را با استناد به آثار اکهارت و ملاصدرا روشن سازیم.

A Review of Love as an Influential Factor in Man’s Godlikeness in Meister Eckhart and Mullā Ṣadrā

Like Eckhart, Mullā Ṣadrā also emphasizes the element of the lovers becoming similar to the beloved and maintains that divine love is intertwined with the essence of Man’s existence. Here, given the mentioned similarities and relying on a descriptiveanalytic method, the authors have tried to clarify the effects of love on Man’s becoming Godlike with reference to the works of Eckhart and Mullā Ṣadrā.Eckhart and Mullā Ṣadrā refer to love as one of the influential factors in Man’s Godlikeness. Eckhart equates the essence of the soul with the Essence of God and concludes that the love of God resides in Man’s essence. By emphasizing these two features of love, that is, monopoly and simulation, he maintains that love of God makes other kinds of love to be forgotten and reduces all of them to itself; in fact, the only existing love is the love of God. He also views love as an internal stimulus which creates a kind of drive and attraction in the spirit which, ultimately, make it restless and compels it to become the same as its beloved.