هستی‌شناسی اعتباریات؛ اعتبار بمثابه نحوه هستی انسان در جهان مادی

برغم وجود دیدگاههای متفاوت و در مواردی متضاد درباره نظریه اعتباریات علامه طباطبایی، تقریباً همه پژوهشهایی که در این زمینه صورت گرفته‌ است، در داشتن این پیشفرض مشترک همداستانند که نظریه اعتباریات نظریه‌‌یی از اساس معرفت‌شناختی است؛ نظریه‌یی که میکوشد به توجیه دسته‌‌یی از ادراکات انسان بپردازد که مطابقی در خارج ندارند. این پیشفرض برغم اینکه پیشفرض نادرستی نیست، مبین همه واقعیتهای قابل طرح در باب نظریه اعتباریات هم نیست. مدعای ما در پژوهش حاضر اینست که نظریه اعتباریات بیش از آنکه نظریه‌یی معرفت‌شناختی باشد، نظریه‌یی از اساس هستی‌شناختی است. با توجه به نحوه طرح نظریه اعتباریات در رساله‌های الولایه‌‌و الانسان، بنظر میرسد اعتبار بمثابه یکی از مشخصه‌های هستی انسانِ مجردی است که در جهان مادی بسر میبرد؛ مشخصه‌‌یی که دسته‌‌یی از افعال انسانی را که بنحوی به امور مادی مرتبط هستند، ممکن میسازد.