تباین یا یگانگی وحدت تشکیکی و وحدت شخصی وجود در حکمت متعالیه

بحث از وحدت تشکیکی هستی بموازات وحدت شخصی وجود در تبیین نظام هستی توسط ملاصدرا، همواره صاحبنظران فلسفه صدرایی را با این سوال اساسی مواجه کرده که باور و تلقی نهایی صدرالمتالهین کدامیک از این دو الگو برای هستی است؟ و ایا اساسا دو تلقی از حقیقت واحدی هستند و یا اینکه ان دو الگو با یکدیگر متباینند؟نگارنده علاوه بر دو دیدگاه رایج تباین یا یگانگی وحدت تشکیکی و وحدت شخصی به ارائه و اثبات دیدگاه سومی می پردازد که با استمداد از مبانی و اصول حکمت متعالیه، تشکیک در هستی را مورد انکار قرار داده و وحدت شخصیه وجود را تنها مدل قابل انتساب به فلسفه صدرایی و حکمت متعالیه می داند.