برهان صدیقین از دیدگاه امام خمینی

نخستین بار ابن سینا استدلالی را مطرح ساخت که بنظر وی می توان با آن بدون هیچ واسطه ای از مخلوقات ، وجود باریتعالی را اثبات کرد . شیخ الرئیس آنرا به آیه 53 سوره فصلت مستظهر نمود و آنرا برهان صدیقین نامید . پس از وی فلاسفه مسلمان تلاش کردند تا با مقدمات کمتری به مطلوب نائل آیند ، لذا تقاریر متعددی از برهان صدیقین در فلسفه اسلامی بیان شد . دراین میانه ، حکیم و عارف دوران ، حضرت امام خمینی اساسا با رویکرد دیگری به مسئله پرداخته و برهان صدیقین را طریقی شهودی برای معرفت حق تعالی تلقی کرد ، طریقی که عاری از مقدمات مالوف فلسفی است و تنها در مقام تعبیر به کسوت الفاظ در می آید . بنظر می رسد چنین برداشتی از برهان صدیقین ضمن بدیع بودن ، متاثر از معنای واژه برهان در فرهنگ قرآن کریم می باشد .