حیثیت تعلیلی و حیثیت تقبیدی در فلسفه صدرایی

اصطلاحاتی چون حیثیت تعلیلی و حیثیت تقییدی که بیانگر نحوه ارتباط وجودی و خارجی وجود اصیل با ماهیت و احکام ذاتی آن ، و نیز روشنگر همین نوع ارتباط بین واجب الوجود ، وجودات امکانی می باشد ، در نظام تشکیکی و علی - معلولی فلسفه صدرایی از جایگاه ویژه ای برخوردارند و در تبیین مسئله اصالت وجود نقش بنیادی ایفا می کنند. نگرش فیلسوفان پیش از ملاصدرا درباره ایندو اصطلاح ، نگرشی صرفا اثبات گرایانه و تنها در بیان نحوه ارتباط موضوع و محمول در قضایا منحصر بود ، ولی فیلسوفانی چون میرداماد و صدرالمتالهین با نگرشی ثبوت گرایانه در صدد تبیین نوع ارتباط مصداق موضوع و مصداق محمول در خارج بر آمده اند .