مطالعه ای تطبیقی درباره حرکت در فلسفه ارسطو و حکمت متعالیه

اصل وجود حرکت در میان حکیمان مورد اتفاق است. از آنجا که حرکت از معقولات ثانی فلسفی است قابل تعریف به حد یا رسم نیست و لکن تعبیر تدریجی می تواند آن را توضیح دهد.از نظر ارسطو یک نوع حرکت بی آغاز و انجام وجود دارد و آن حرکت مستدیر افلاک است که دائمی، متصل و نامتناهی است و سایر حرکتها آغاز و انجام دارند. از نظر ملاصدرا نیز حرکت، جاودانه و بی آغاز و انجام است، لکن تصویر او از حرکت ازلی و ابدی بر اساس حرکت جوهری است. یعنی هر چند در برخی مواضع بر اساس مبنای حکمای سلف از استمرار ودوام حرکت مستدیر سخن گفته است لکن تاکید می کند که در اینجا منظور حرکات عرضی است و دیدگاه نهایی خود او در بحث از حرکت جوهری مطرح شده است.