بررسی منطق اسفار اربعه ملاصدرا و استفاده از آن برای ارائه الگویی فراگیر و نوین در تبیین مراحل اندیشه عقلانی

اسفار اربعه عرفانی، الگویی مشهور برای تبیین مراحل سلوک توحیدی است. با تامل در منطق اسفار اربعه عرفانی و بررسی چرایی تقسیم سلوک به این مراحل چهارگانه میتوان دریافت که این الگو از توانایی و ظرفیت بسیار مطلوبی برای تبیین مراحل اندیشه در یک سلوک نظری برخوردار است. در این مقاله برای تبیین تفصیلی این مدعا یعنی ارائه» الگوی اسفار اربعه اندیشه، ابتدا با اشاره به پیشینه اسفار اربعه عرفانی به بررسی منطق موجود در آن پرداخته میشود و پس از روشن شدن چیستی اسفار اربعه عرفانی اثبات میشود که مراحل اندیشه‌ورزی مطلوب در حل هر مسئله علمی میتواند شامل مراحلی کاملاً مشابه با اسفار اربعه عرفانی باشد. پس از تبیین تفصیلی این مشابهت، اسفار اربعه اندیشه در حکمت صدرایی و همچنین اسفار اربعه اندیشه در مسئله انسان‌شناسی بطور اجمالی مورد بررسی قرار میگیرد و پس از آن به تبیین برخی از احکام عمومی الگوی اسفار اربعه در حیطه اندیشه‌ورزی و مزیتهای آموزشی استفاده از این الگوی خاص پرداخته میشود.