نقد درون پارادایمی و برون پارادایمی بر تئوری نئورئالیسم والتز

واقع گرایی یکی از پارادیم های غالب روابط بین الملل بوده که تا کنون به طور گسترده برای تحلیل رویداد های جاری روابط بین الملل مورد استفاده قرار گرفته است. یکی از دلایل این امر مربوط به مفروضه های قابل اطلاق آن به رویدادهای جاری نظام بین المللی بوده و دلیل دیگر آن مربوط به بنیان های هستی شناختی، معرفت شناختی و روش شناختی این رویکرد است که قدرت تحلیلی بسیاری قوی را برای پژوهشگران عرصه سیاست جهانی فراهم کرده است که همین دو امر زمینه وارد شدن انتقادات بسیاری از سوی سایر مکاتب روابط بین الملل به این نظریه را فراهم کرده است. لذا هدف این پژوهش بررسی و تحلیل مهمترین نقد های فرانظری است که به این تئوری وارد شده است. در این راستا پرسشی که مطرح می شود این است که بیشترین و مهمترین انتقادات درون پارادایمی و برون پارادایمی که بر نظریه نوواقع گرایی والتز وارد شده است، چیست؟ در پاسخ گفته می شود بیشترین نقد درون پارادیمی که بر نظریه والتز وارد شده است مربوط به مفروضه های نظریه نوواقع گرایی والتز است که شامل: فرض توازن قوا، فرض دولت محوری، فرض سیستمیک بودن نظام و فرض عقلانیت آن است و نیز مهمترین و بیشترین نقدهای برون پارادایمی مربوط به بنیان های مادی گرایانه، عینی گرایانه و اثبات گرایانه این نظریه است که از سوی جریان تامل گرا وارد شده است. شیوه گردآوری داده ها و اطلاعات کتابخانه ای و اینترنتی است و روش تحقیق در این پژوهش مبتنی بر روش توصیفی تحلیلی می باشد.

An in-paradigm and out-of-paradigm critique of Waltz’s theory of neorealism

Realism is one of the dominant paradigms of international relations that has been widely used to analyze current events in international relations. One of the reasons for this is related to its assumptions applicable to current events in the international system, and the other reason is related to the ontological, epistemological and methodological foundations of this approach, which has a very strong analytical power for researchers in the field of global politics. These two issues have led to much criticism from other schools of international relations. Therefore, the aim of this study is to investigate and analyze the most important transnational critiques that have been introduced into this theory. In this regard, the question that arises is what are the biggest and most important criticisms within the paradigm and outside the paradigm that has been introduced into Waltz’s theory of realism? In response, it is said that the most critical critique of Waltz’s theory is the assumptions of Waltz’s theory of realism, which include: the assumption of balance of power, the assumption of central government, the assumption of the systemic system and the assumption of its rationality. Extraparadigmal critiques relate to the materialist, objective, and positivist foundations of this theory, which have been introduced by the current of reflection. The data collection method is library and internet information and the research method in this research is based on descriptiveanalytical method.