واکاوی شرایط داخلی و بین المللی انعقاد قرارداد 1919(ابعاد و رویکردها)

یکی از مهمترین جریانات سیاسی دوره مشروطه قرارداد1919 بود که در 18 مرداد 1298 ه‍ . ش بوسیله وثوق الدوله نخست وزیر وقت سلطنت احمد شاه بسته شد. قرارداد 1919 ایران و انگلیس نقطه عطف بزرگی‌ در تاریخ ایران در دوران جدید،و در مناسبات کشورمان با انگلستان بود. بسیاری بر این اعتقاد بودند که اگر قرارداد رویتر همهء منابع ثروت کشور را در اختیار انگلیس می‌گذاشت،قرارداد 1919 هم منابع ثروت و هم منابع قدرت‌ کشور‌ را تسلیم بریتانیا می‌کرد. وثوق الدوله اما انعقاد این قرارداد را در راستای حفظ تمامیت ارضی کشور می دانست و معتقد بود که با انعقاد این قرارداد از خودمختاری خوزستان توسط انگلیس جلوگیری به عمل آمد. شکست این قرارداد به‌ کودتای‌ سوّم اسفند 1299 (1921)،ظهور رضاخان،استقرار دولت پهلوی، انجامید.این پژوهش از طریق روش توصیفی تحلیلی به بررسی شرایط داخلی و بین المللی انعقاد این قرارداد واهداف طراحان آن می پردازد.

Exploring the Domestic and International Conditions of the 1919 Contract (Dimensions and Approaches)

One of the most important political currents was the constitutional period of the 1919 treaty, which was dated 18 August 1298. It was closed by the then Prime Minister of the reign of Ahmad Shah. The 1919 IranEngland contract was a major turning point in Iranian history in the modern era, and in our country’s relations with England. It was widely believed that if the Reuter Treaty had provided all of Britain’s wealth resources, the 1919 treaty would have yielded both wealth and power to Britain. Vosough alDawlah, however, saw the deal as a step toward preserving the country’s territorial integrity and believed that the deal would prevent Khuzestan’s sovereignty. The failure of this contract resulted in the coup d’état of March 1299 (1921), the emergence of Reza Khan, the establishment of the Pahlavi government