سیاست از منظر هایدگر

علیرغم اینکه هایدگر مانند فیلسوفان سیاسی دیگر وارد مباحث مطرح در فلسفه سیاسی از قبیل آزادی سیاسی، عدالت اجتماعی، حقوق مدنی و... نشده است، لذا ازطریق کلیات مباحث ایشان می توان وارد موضوعات جزئی مانند سیاست از منظر هایدگر شد. عناصر و مفاهیمی از قبیل با-هم-هستن، تاریخمندی، تقدیر جمعی و دیکتاتوری اکثریت از بن مایه های تفکر سیاسی هایدگر به شمار می روند، البته خود او فهم درست از امر سیاسی را منوط به درک صحیح از حقیقت و ازادی می داند. لذا در این مقاله با توجه به اینکه دیدگاه افراد نسبت به سیاست تابع انسان شناسی انها می باشد، انسان از منظر هایدگر(دازاین) را بررسی کرده و سپس وارد مباحثی چون آزادی، حقیقت، سیاست، اومانیسم و مابعدالطبیعه سنتی از نگاه این فیلسوف بزرگ قرن بیستم خواهیم شد. طبیعتا توجه هایدگر از بعد انتیک (موجود) به بعد انتولوژیک (وجود) انسان می تواند دستمایه مناسبی جهت پژوهش های سیاسی و اجتماعی خاص گردد.

Politics from Heidegger’s point of view

Although Heidegger, like other political philosophers, has not entered into debates in political philosophy such as political freedom, social justice, civil rights, and so on, he has been able to enter into general issues such as politics from Heidegger’s perspective. Elements and concepts such as coexistence, historicity, collective destiny, and dictatorship are the foundations of Heidegger’s political thinking, though he himself considers the correct understanding of the political subject to be based on a correct understanding of the truth and freedom. Therefore, in this article, considering how people’s view of politics is subject to their anthropology, man examines Heidegger from Dasein’s perspective and then enters into topics such as freedom, truth, politics, humanism, and traditional metaphysics from the perspective of this great philosopher. We will become the twentieth century. Naturally, Heidegger’s attention to the ontological (human) ontology (human being) can be a good prelude to specific social and political research