نقش و جایگاه استراتژی دفاعی در راهبرد سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران

در برنامه ریزی ملی برای استراتژی دفاعی در چارچوب و برنامه‌های زمانبندی شده، پیش از آنکه به چگونگی اجرای برنامه‌ها توجه گردد، باید مقدورات و امکانات را برای نیل به اهداف مورد نظر به محاسبه گزارد. چون سازمانهای اجرایی با توجه به نقشی که در ساختار دفاعی دارا می‌باشند، صرفاً مجری بوده و لازم است برای اجرای بهتر تکلیفی که به عهده آن‌ها گذاشته می‌شود به کیفیت ساختاری، سازماندهی پویا و آموزشهای تکنیکی و تاکتیکی توجه نمایند. منظور کلی از تنظیم این مجموعه، بررسی خط مشی‌های کلی سیاست خارجی و داخلی دوره‌های مختلف در بعد استراتژی دفاعی جمهوری اسلامی ایران و استراتژیک در حوزه نظامی است که ارتباط تنگاتنگی با شاخصها و پارامترهای اقتصادی، سیاسی و فرهنگی داشته و درنتیجه تطبیق این پارامترها با عنصر نظامی و شاخصهای کلی سازمان رزمی در ایران، و همچنین تحلیل تهدیدات جانبی که از سوی بازیگران منطقه‌ای فرامنطقه ای و مجموعه‌های غیر دولتی علیه نظام سیاسی ایران اعمال  می‌گردد اجزاء استراتژی دفاعی مشخص می‌گردد که در این مقاله با توجه به شاخصهای موجود به بررسی آن خواهیم پرداخت.

The Role and Position of Defense Strategy in the Foreign Policy Strategy of the Islamic Republic of Iran

In national planning for defense strategy in the context of timelines and programs, before considering how programs are implemented, they must calculate facilities and facilities for achieving the intended objectives. They have a defensive structure, they are just executors, and they need to do their job better They are entrusted with paying attention to structural quality, dynamic organization, and technical and tactical training. The overall purpose of this set is to examine the general foreign and domestic policies of the various periods in the defense and strategic defense dimension of the Islamic Republic of Iran which are closely related to the indicators and parameters. Economic, political and cultural, and as a consequence of aligning these parameters with the military element and overall characteristics of the martial organization in Iran, as well as analyzing the sidethreats posed by transnational regional actors and nongovernmental groups against the Iranian political system. It is clear that in this article we will consider it according to the available indicators