بررسی التوسل الی الترسل بهاءالدین بغدادی و معرفی نسخ نویافته

التوسل الی الترسل تالیف بهاءالدین محمدبن موید بغدادی، نمونه‌ای فاخر از انشای فارسی در قرن ششم هجری و از مهم‌ترین منشات باقی مانده از متون کهن است که به دلایلی از جمله پختگی نثر و دربر داشتن اطلاعات مهم تاریخی در شمار متون باارزش و اسناد مهم تاریخی قرار می‌گیرد. این کتاب تا کنون یکبار و آن هم در سال 1315 از روی دو نسخۀ خطی قدیمی به تصحیح زنده یاد احمد بهمنیار منتشر شد که به واسطۀ برخی نواقص نسخ و اتکاء بیش از حد مصحح بر یک ‌نسخه تصحیح کاملی نیست. بنا به اقرار خود مصحح در مقدمۀ کتاب، هیچ یک از دو نسخه مورد استفاده‌اش از سهو و خطا و تصرفات ناسخان مصون نمانده است؛ بنابراین با پیدا شدن نسخ دیگری از این اثر که در بسیاری موارد ضبطهای بهتری دارند تصحیح دوباره التوسل ضروری می‌نماید. این نوشتار ضمن معرفی نسخه ‌های نو یافتۀ التوسل، نمونه‌ هایی از خطاهایی را که به نسخۀ چاپیِ آن راه یافته است، نشان می دهد.

A probing of the printed text of Baha’ alDin Baghdadi’s AlTavassol ila alTarassol, together with the introduction of the newly found manuscripts, emphasising the need for its reediting

Soheila Yosefi AlTavassl  ila alTarssol , by Baha’ alDin Mohammad b. Mo’ayyad of Baghdad represents an exquisite example of the 6th /7th century Persian epistolary writing which, due to its fluent and eloquent prose, is considered among valuable texts and important documents. This book only once in 1315 Sh. /1937 was edited based on two old manuscripts, and published by the late Ahmad Bahmanyar. However, thanks to a number of defects in the manuscripts used and Bahmanyar’s overreliance on one of the two manuscripts, his edition can hardly be considered as perfect. In fact, in his introduction to the book, he admits that neither of his two manuscripts is free of the copyists’ lapses, errors and unjustifiable alterations.Thus,with the discovery of new manuscripts of  the AlTavassol, which in many cases have better versions recorded, a new edition of the book seems much required.