نقش و اهمیت «مناقب ‌الاصفیاء» شاه شعیب فردوسی در شناخت طریقۀ کبرویۀ فردوسیه

یکی از مواریث کمترشناخته‌شده از طریقۀ کبرویۀ فردوسیه، تذکره‌ای صوفیانه از شاه شعیب فردوسی (د. پس از 844ق) به نام مناقب ‌الاصفیاء (پایان تالیف: پس از 844ق) است که در سال 1313ق به شیوۀ چاپ سنگی در کلکته منتشر شده است. مناقب ‌الاصفیاء از وجوه مختلف دارای اهمیت است و اندیشه‌های شرف‌الدّین مَنْیَری (د. 782ق)، معروف‌ترین شیخ طریقۀ کبرویۀ فردوسیه، و نیز مرام‌نامۀ این طریقه و تعلیمات مشایخ فردوسی را در این اثر می‌توان بازیافت. نگارندگان در مقالۀ حاضر، سال درگذشت شیخ شعیب و نیز سال‌های تالیف و پایان نگارش مناقب ‌الاصفیاء را بررسی کرده‌اند و به نتایج روشنی دست یافته‌‌اند. همچنین، ضمن معرّفی کامل مناقب ‌الاصفیاء، اهمیت آن‌ را در شناخت بیشتر و بهتر طریقۀ کبرویۀ فردوسیه و شرف‌الدّین منیری نشان داده‌اند.

the role and importance of shah sho’ayb ferdowsi’s manāqeb al-asfiyā in understanding the kobraviyyeh-ferdowsiyyeh order

one of the less known legacies of the kobraviyyeh-ferdowsiyyeh reaching us from shah sho’a b ferdowsi (d. after 844 h/1440) is a sufi hagiography entitled manāqeb al-asfiyā (completed after 1440 ce), which was printed lithographically in calcutta, 1313 h/1895. this book is significant from different viewpoints and therein can be found the ideas of sharaf al-din manyari (d. 782 /1380), the most celebrated kobravi-ferdoasi sheikh as well as the manifesto of this order and the teachings of ferdowsi sheikhs.the writers of the present article have investigated the death date of sheikh sho’aib, the years he was his book was and its completion date, coming to some clear conclusions. also, besides a full introduction of the manāqeb al-asfiyā, the writers have demonstrated its importance for a more and better understanding of the kobravi-ferdowsi order and sharaf al-din manyari himself.