احتمالِ الحاقی بودن غزلی مشهور در دیوانِ حافظ

در بسیاری از دستنویس ها و دیوان های تصحیح شدۀ حافظ، غزلی با مطلعدوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما/ چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر آمده است که به اعتقاد بسیاری از حافظ پژوهان و مصحّحان، اصیل است و حتی بسیاری معتقدند که خواجه این غزل را تحت تاثیر داستان شیخ صنعانِ عطار سروده است. اما محمّدامین ریاحی آن را الحاقی دانسته است و سلیم نیساری آن را در دیوان حافظ مصحَّح خویش جزو غزل های الحاقی آورده است. در این پژوهش، غزل مذکور را بر اساس دو اصل مهم در متن شناسی، یعنی نسخه شناسی و سبک شناسی، مورد بررسی قرار می دهیم تا درجۀ اصالت آن آشکار شود.

the possibility that a well-known ghazal attributed to hafiz is not actually his

because the shāhnāmeh includes the accounts of the happenings in greater iran from the beginning of creation all through to the end of the sāsānid reign, it can be regarded as iran’s most comprehensive nationalhistorical epic poem. if the shāhnāmeh is to be the basis of our historiography, then the story of the garshāsbnāmeh is related to a nearly one thousandyearperiod beginning with jamshid’s wanderings and zahhāk’s accession to the throne and continuing to the end of his rule and freydūn’s reign shortly after. therefore, it includes almost five hundred verses taken from the shāhnāmeh that cover the events of that period.the identical meter of both poems and the topical interrelatedness of the two have led to the assumption that they are one and the same work. as a result, certain accounts from the garshāsbnāmeh have been interpolated and copied in the shāhnāmeh in the correct order of the events.the present article addresses this issue.