دیـن و عـلـوم تـجـربـی: کـدامـین وحـدت؟!

در این نوشته نگارنده درصدد است با تشریح سرمشق ادراکی و نگرش به علوم به عنوان پدیده ها و رویدادهای اجتماعی، وجوه تمایز و تقابل آن را با سرمشق زبانی و بهایی که نگرش ادراکی به روش شناسی و معرفت شناسی در علوم تجربی می دهد آفتابی کند. این کار هرچند با تشریح و ایضاح لوازم نگرش نخست، تعقیب می شود اما در عین حال سخن از مقایسه و سنجش مبادی و لوازم دو سرمشق بسیار به میان می آید. اساس نگرش زبانی، بررسی علوم به عنوان رویدادهایی اجتماعی و تبیین نحوه وقوع آنها و ارتباطاتشان با سایر پدیده هاست، بدین ترتیب، ظاهراً نمی تواند بدیلی برای سرمشق ادراکی که در آن دغدغه واقع گرایی و منطقی بودن، بیداد می کند، باشد. از این رو، چگونگی مکمل بودن دو سرمشق بیشتر برای خود جا باز می کند.در هر حال، مجله با اذعان به برخی ابهامات این نوشته، در طرح سرمشق زبانی مبادرت به نشر این مقاله در فضای علمی ایران اسلامی نمود تا فرزانگان و فرهیختگان وارد گود شده تضارب، آرا پدید آمده و کمال فرهنگی گامی جلوتر رود. مجله برای نشر هر کدام از دو دیدگاه و یا نگرش تلفیقی و یا نقد هریک از آنها به استقبال نشسته است.لا اکراه فی الدّین قد تبیّن الرّشد من الغیّ فمن یکفر بالطّاغوت و یومن باللّه فقد استمسک بالعروه الوثقی لاانفصام لها و اللّه سمیع علیم.