بررسی مولفه‌های پارادایم پیچیدگی در اقتصاد نهادگرایی جدید

به باور کوهن، علم کلیتی دارای پارادایم و مبتنی بر سه رکن هستی‌شناسی، معرفت‎شناسی و روش‎شناسی است. پارادایم سادگی پس از دورۀ رنسانس بر مبنای تفکرات دکارت و نیوتن شکل گرفت. در این پارادایم شیوه فهم مبتنی بر فروکاست هر پدیده به اجزای آن است. از نیمه دوم قرن نوزدهم و با کشف پدیده‌های نامنظم، تئوری‎های کوانتوم و آشوب، ساده‌سازی پدیده‌ها به چالش کشیده شد و رویکرد جدیدی با عنوان «پارادایم پیچیدگی» شکل گرفت. مکتب نئوکلاسیک به‎عنوان نماینده جریان اصلی اقتصاد در تسلط پارادایم سادگی است. اقتصاد نهادی ﺟﺪﻳﺪ به‎عنوان رویکرد غالب نهادی دارای نگرش اصلاحی (و نه انتقادی) به اقتصاد نئوکلاسیک است. این موضوع در ترکیب با ساختارهای متنوع و پیچیده نهادی در جوامع مختلف، هدف این پژوهش را بررسی مولفه‌های پیچیدگی در نهادگرایی جدید تعریف می‎کند. اندیشمندان این نحله نهادها را به‌مثابه ساختار، قواعد تعامل و الگوهای حاکم بر زندگی بشر معرفی می‎کنند. یافته‎های پژوهش نشان می‎دهد که آنتولوژی نهادگرایی از نوع رئالیسم پیچیده و روش‎شناسی آن، پلورالیستی است. استفاده از نهادها برای کاهش عدم قطعیت در ترکیب با مدل‌های متباین ذهنی گویای آن است که این نحله هم از عینی‎گرایی و هم از ذهنی‎گرایی بهره می‎جوید. با توجه به نقش نهادها در تعامل، مبرهن است که بیناعینیت دانش و راهبرد مورد تاکید نهادگرایان می‌باشد. براساس نتایج پژوهش مکتب نهادی جدید از حیث نوع بنیان‎ها و مولفه‌های پارادایمی متاثر از پارادایم پیچیدگی است.

investigation of the components of the complexity paradigm in the new institutional economics

according to kuhn, science in general has a paradigm that comprises three elements, namely, epistemology, ontology, methodology. the simplicity paradigm was formed after the renaissance based on the ideas of descartes and newton. the method of understanding was based on the reduction of each phenomenon to its components. from the second half of the nineteenth century, with the discovery of irregular phenomena, quantum theories, and chaos, simplification was challenged and a new approach called the &complexity paradigm& was formed. the neoclassical, as the representative of the economic mainstream, is dominated by simplicity. new institutional economics (nie) as the dominant institutional approach has a corrective (rather than critical) approach to neoclassical. this issue, in combination with the diverse and complex institutional structures in different societies, defines the purpose of this study to examine the components of complexity in nie. scholars introduce these institutions as the structure, rules of interaction, and patterns that govern human life. the findings show that institutional ontology is a complex realism and its methodology is pluralistic. the use of institutions to reduce uncertainty in combination with different mental models suggests that this approach benefits from both objectivism and subjectivism. given the role of institutions in interaction, it is clear that the inter- objectivity of knowledge and strategy is emphasized by institutionalists. consistent with the results, the nie is influenced by the complexity.