فرایند تلفیق در نظریه ریخت‌یابی مارگارت آرچر

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی چگونگی تلفیق عاملیت و ساختار در نظریه آرچر بود؛ بدین‌منظور نخست ریشه‌های نظری تلفیق طرح‌ شده و سپس نظریه ریخت‌یابی آرچر با نگاهی مقایسه‌ای به نظریه گیدنز مطرح‌ شده است. درنهایت نیز به سوال پژوهش«فرایند تلفیق کنش و ساختار در نظریه آرچر به چه شکل است؟» پاسخ‌ داده می‌شود. وی با طرح نظریه ریخت‌یابی در مقابل ساخت‌یابی، نظریه تلفیقی خود را شکل داده است. در نظریه ریختیابی تلفیق عاملیت و ساختار از این‌ قرار است؛ اول: شرایط از پیش‌موجود (ساختارها) که بستری برای کنش اجتماعی به‌‌شمار می‌آید؛ دوم: کنش متقابلی که در این بستر برای دستیابی به اهداف معین صورت می‌گیرد؛ سوم: پیامدهای کنش متقابل اجتماعی که ممکن است به پرورش ساختاری شرایط کنش بینجامد، به‌ بیان ‌دیگر ساختارها و کارگزاران دستخوش تغییر شوند. سرانجام این عاملان و ساختارهای تغییریافته به بستر و شرایطی برای کنش‌های بعدی تبدیل می‌شوند.

the integration process in margaret archer’s theory of morphology

the main purpose of this study was to investigate how to combine agency and structure in archer theory. for this purpose, first the theoretical roots of integration are proposed, then archer’s theory of molding is presented with a comparative look at giddens’ theory. finally, to the research question &what is the process of combining action and structure in archer’s theory?& has been answered. she has formed her integrated theory by proposing the theory of morphology versus construction. the combination of agency and structure in morphology is as follows; first: pre-existing conditions (structures) that are the basis for social action. second: the interaction that takes place in this context to achieve certain goals. third, the consequences of social interaction that may lead to the structural cultivation of conditions of action; in other words, structures and agents are subject to change. eventually, these agents and altered structures become the context and conditions for subsequent actions. keywords: morphology, structuring, combination of agency and structure, critical realism, dialectic.