بررسی چهار الگوی روش‎شناختی در علوم انسانی میان‎فرهنگی با تاکید بر آرای ویمر، کیمرله، مال و ولش

دغدغه اصلی فلسفه میان‎فرهنگی مفاهمه یا تحقق فهم مشترک میان انسان‎هاست. در ادامه این سوال مطرح می‎شود که این مفاهمه باید با چه روش و اسلوبی تحقق یابد. تکنولوژی ارتباطات جمعی، مهاجرت و وابستگی‎های اجتماعی و اقتصادی و ارتباطات گسترده علمی موجب شده است که انسان امروز به جای برخورداری از هویت واحد و یکپارچه، ماهیت چهل‎تکه و متکثر داشته باشد. بنابراین انتظار می‎رود که رشته‎های علوم انسانی خود را با تعاریف میان‎فرهنگی از هویت انسانی و ارتباطات بشری سازگار کنند. در این راستا سه الگوی روش‎شناختیِ پولی لوگ، دیالوگ و هرمنوتیک آنالوژیک به ترتیب با رجوع به آثار دست اول ویمر، کیمرله و ادهر مال −که برای تحقق علوم انسانی میان‎فرهنگی ارائه شده است− تبیین می‎شود. هر سه الگو شرط تحقق مفاهمه تمام‎عیار را گفتگو می‎دانند. در ادامه با بیان ایده فرافرهنگی از ولفگانگ ولش به موانع موجود در رویکرد میان‎فرهنگی برای رسیدن به مفاهمه کامل پرداخته می‌شود. به نظر می‎رسد که این الگوها به نوعی مکمل یکدیگر هستند و با اینکه در نفی مطلق‎انگاری و انحصارگرایی فرهنگی و لوازم آن اتفاق نظر دارند، ولی هرکدام از زاویه‎ای خاص به موضوع می‎نگرند.

investigating four methodological models in intercultural humanities: with emphasis on the views of wimmer, kimmerle, mall and welsch

the main concern of intercultural philosophy is communication or the realization of a common understanding between human beings. then this question arises that by what way this communication should be realized. the technology of mass communication, migration and social and economic affiliations and extensive scientific communication have caused human beings today to have multiple nature instead of having a single and integrated identity. humanities disciplines are therefore expected to adapt to intercultural definitions of human identity and human communication. in this regard, we explain the three methodological models of polylog, dialogue and analogous hermeneutics by referring to the first-hand works of wimmer, kimmerle and adher mall, respectively, which have been presented for the realization of intercultural humanities. all three models consider dialogue as a condition for full-fledged communication. continuing with wolfgang welsch’s transcultural idea, we address the barriers to an intercultural approach to full understanding. these patterns seem to complement each other in some way, and although they agree on the negation of cultural absolutism and exclusivism and its implications, they each look at the issue from a particular orientation.