ارزیابی میزان پاسخگویی و تبیین چالش های ارائه خدمات و راهکار اجرایی در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

مقدمه: ارتباط مناسب و صادقانه، احترام به ارزشهای شخصی و حرفه‌ای لازمه مراقبت مطلوب از بیمار در نظام سلامت کارآمد می باشد. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی میزان پاسخگویی و تبیین چالشهای ارائه خدمات و راهکار اجرایی در سه بیمارستان آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال 1402 انجام شد. روش کار: این مطالعه یک پژوهش ترکیبی (کمی- کیفی)  بود. مشارکت کنندگان به روش نمونه‌گیری تصادفی از بین‌ 3 بیمارستان جنرال  شهر مشهد انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در بخش کمی پرسشنامه استاندارد پاسخگویی سازمان جهانی بهداشت بود که پس از جمع‌آوری، داده ها در سطح معنی داری کمتر از 0.05 با استفاده از آزمون anova تحلیل شدند. فاز کیفی با استفاده از رویکرد تحلیل محتوا انجام شد و مشارکت کنندگان از طریق نمونه‌گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند. روش گردآوری داده‌ها، مصاحبه نیمه ساختار یافته بود. نرم افزار‌های spss و maxqda   به ترتیب جهت تجزیه و تحلیل داده‌‌های کمی و کیفی استفاده شد. یافته‌ها: بالاترین نمره پاسخگویی مربوط به بعد ارتباطات، شان و منزلت بیمار بود و کمترین مربوط به حمایت اجتماعی، محرمانگی اطلاعات و حق انتخاب بود. ارتباط ابعاد پاسخگویی با میزان تحصیلات فقط در بعد استقلال، تفاوت معنی‌داری داشت(p<.007) . در بخش کیفی چالش‌های ارتقای پاسخگویی در هفت بعد شامل مدیریتی، فرهنگی، عملکردی، اطلاعاتی، ارزیابی، مشارکتی و زیرساخت، طبقه بندی شدند. نتیجه گیری: هدف گذاری و برنامه ریزی، ایجاد واحدهای پاسخگویی در بیمارستان ها، آموزش مدیران، کارکنان و بیماران و هماهنگی بین بخشی می تواند به بهبود پاسخگویی در بیمارستان های آموزشی کمک کند. 

evaluating the responsiveness rate and explaining the challenges in service delivery and presenting solutions in teaching hospitals affiliated with mashhad university of medical sciences

introduction: appropriate and honest communication and respect for personal and professional values ​​are necessary for optimal patient care. this study aimed to evaluating the level of responsiveness and explaining the challenges in service delivery and presenting solutions in the teaching hospitals affiliated with mashhad university of medical sciences. methods: this mixed-methods study was carried out in the teaching hospitals at mashhad university of medical sciences in 2022. in the quantitative phase, patients who covered by iran health insurance organization were selected using a simple random sampling method. the data were collected using a standard questionnaire (who responsiveness questionnaire). the qualitative phase conducted using qualitative content analysis method. the participants (patients and hospital managers) were selected with purposive sampling method. semi-structured in-depth interviews were employed as a data collection method. the spss and maxqda software were used to analyze quantitative and qualitative data respectively.results: in the quantitative phase, the highest mean score among the dimensions of responsiveness was related to communication and patient dignity and the lowest was related to social support and confidentiality of information and choice. the relationship between responsiveness dimensions and education level was significant only in independence dimension (p<0.007). in the qualitative phase, the challenges of related to responsiveness were categorized into seven themes including managerial, cultural, functional, information, evaluation, participatory, and infrastructure.conclusion: thus, setting goals and planning, the establishment of responsiveness units in hospitals, training managers, staff and patients and inter-departmental coordination can help improve responsiveness in teaching hospitals.