بررسی تاثیر عوامل روانی و فنی پذیرش فناوری اطلاعات هوشمند بر تاب‌آوری دیجیتال بخش سلامت ایران

مقدمه: در راستای اهمیت تاب‌آوری دیجیتال بخش سلامت، به‌ویژه در دوره های پاندمی و فشار مضاعف کاری و روانی بر کارکنان این سازمان ها، هدف از این تحقیق«بررسی تاثیرعوامل روانی و فنی پذیرش فناوری اطلاعات هوشمند بر تاب‌آوری دیجیتال بخش سلامت ایران» است. روش کار: این تحقیق از حیث هدف، کاربردی از نوع پژوهش های توصیفی-پیمایشی است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه با 28 سوال از نمونه آماری 200 نفره از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی البرز با روش نمونه گیری ساده تصادفی بوده است. پرسشنامه تاب‌آوری دیجیتال برگرفته از گارسیا پرز و همکاران (2022) است. قابل ذکر است که برای آزمون فرضیات از مدل‌یابی معادلات ساختاری به کمک نرم‌افزار پی ال اس بهره برده شده است.یافته ‌ها: بارهای عاملی برای رفتار نوآوری فردی کارکنان بهداشتی و درمانی بر تاب آوری دیجیتال به میزان 0/211، خودکارآمدی کارکنان به میزان 0/367، مزایای درک شده سیستم به میزان 0/302، سطح دانش حرفه‌ای کارکنان به میزان 0/369 و سطح محافظه‌کاری کارکنان بهداشتی و درمانی به میزان 0/329 بر تاب‌آوری دیجیتال آنان تاثیر مثبت دارد، اما انگیزه‌های استفاده از سیستم‌های اطلاعاتی، پیچیدگی سیستم و دانش استفاده از فناوری بر تاب‌آوری دیجیتال در بخش سلامت تاثیر ندارد.نتیجه گیری:بهبود رویه‌های شناسایی و جذب استعداد‌ها و همچنین بالا بردن سطح دانش حرفه‌ای کارکنان با برگزاری دوره‌ها و کارگاه‌های آموزشی حین خدمت با تمرکز بر دانش تخصصی، در کنار اشاعه فرهنگ نوآوری و خودکارآمدی در بخش سلامت می‌تواند تاب‌آوری دیجیتال را تحت تاثیر قرار دهد و الزامی است مدّنظر مدیران مربوطه باشد

investigating the impact of psychological and technical factors of adoption of smart information technology on the digital resilience of iran’s health sector

introduction: in line with the importance of digital resilience in the health sector, especially during pandemic periods, and the double work and psychological pressure on the employees of such organizations, the purpose of this research is to investigate the impact of psychological and technical factors of adopting smart information technology on resilience” digital is iran’s health sector. methods: in terms of purpose, this research is an applied descriptive survey. data were collected using a questionnaire with 28 questions performed on a statistical sample of 200 alborz university of medical sciences employees. participants were selected using a simple random sampling technique. the digital resilience questionnaire developed by garcía perez et al. was employed. structural equation modeling, which was administered using pls software, was used to test the hypotheses. results: individual innovation behavior of healthcare workers on digital resilience (by a variable of 0.211); self-efficacy of employees (0.367); perceived benefits of the system (0.302); the level of professional knowledge of employees (0.369); and the level of conservatism of healthcare workers (0.329), presented a positive effect on digital resilience. however, the motives for using information systems, the complexity of the system, and the knowledge of using technology do not affect digital resilience in the health sector.  conclusions: improving the procedures for identifying talents, raising the level of professional knowledge of employees by holding on-the-job training courses and workshops with a focus on professional knowledge, and spreading the culture of innovation and self-efficacy in the health sector can increase digital resilience, indicating the need for more attention of managers.