بررسی تطبیقی مبنای شهروندی در فلسفه سیاسی (کلاسیک، مدرن و اسلامی)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
خلوصی محمدحسین ,نوروزی محمدجواد
|
|
منبع
|
حكومت اسلامي - 1395 - دوره : 21 - شماره : 3 - صفحه:115 -142
|
|
چکیده
|
حقوق و تعهدات متقابل دولت و مردم در فلسفه سیاسی کلاسیک بر اساس قوانین طبیعت سازمان‌دهی می‌گردد. فلسفه سیاسی مدرن بر اساس مبانی فلسفی مدرنیته به وجود چنین قوانینی باور ندارد و قرارداد اجتماعی را بنیان و اساس شهروندی می‌داند. زمینه‌گرایی موجود در این دیدگاه، رابطه شهروندی و ملی‌گرایی را فراهم می‌نماید. فلسفه سیاسی اسلامی به طبیعت‌گرایی اعتقادی ندارد و قرارداد اجتماعی را در سازمان‌دهی حقوق و تعهدات متقابل دولت و مردم ناکافی می‌داند. مبنای شهروندی در فلسفه سیاسی اسلامی ریشه در فضیلت‌گرایی دارد که در پی دستیابی به حقیقت و التزام به آن می‌باشد. مدینه فاضله شهری است که در آن فضیلت‌خواهی از طریق حقیقت‌گرایی و التزام به حقیقت، تمهیدات مدنی برای سعادت شهروندان فراهم می‌گردد.
|
|
کلیدواژه
|
شهروندی ,فلسفه سیاسی ,طبیعت‌گرایی ,قرارداد اجتماعی ,فضیلت
|
|
آدرس
|
موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
mohamadjavadnorozi@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|