|
|
|
|
ماهیت نمایندگی از منظر فقه سیاسی و قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
ملک افضلی اردکانی محسن ,طاهری محسن ,ده نویی حسین
|
|
منبع
|
حكومت اسلامي - 1393 - دوره : 19 - شماره : 1 - صفحه:33 -56
|
|
|
|
|
چکیده
|
«نمایندگی»، نهادی است که در بستر فرهنگی و اجتماعی و حقوقی غرب تولد و توسعه یافته، سپس به دیگر جوامع راه یافته است. در خصوص ماهیت نمایندگی در فقه سیاسی، سه نظریه مطرح است: عدهای معتقدند رابطه بین مردم و نماینده، همانند رابطه مردم با نقیب و عریف است. عدهای دیگر نمایندگی را قابل تطبیق بر عنوان کارگزار ولی فقیه می‌‌‌دانند. دسته سوم یا اکثریت، نمایندگی را با عقد وکالت تطبیق داده‌اند. هرچند به نظر می‌رسد در قانون اساسی، نمایندگی با نظریه کارگزاری ولی فقیه، مطابقت و مناسبت بیشتری داشته باشد و استفاده از لفظ «وکالت» در اصل 67 تسامحی است، لکن از آنجا که همه ویژگی‌ها و اقتضایات نمایندگی، قابلیت انطباق کامل با این نظریه ندارد، می‌توان ماهیت نمایندگی را یک ماهیت اعتباری، امضایی و یک عقد غیر معیّن شرعی مستقل بین مردم و انتخاب‌شونده دانست. این عقد، دارای احکام، شرایط و آثاری است که به موجب قوانین تعیین شده و مادام که با شرع مغایرتی نداشته باشد، لازم الاتباع است. در حکومت اسلامی، مشروعیت اعمال نمایندگی وابسته به تنفیذ و تایید ولی فقیه است که در جمهوری اسلامی ایران این امر به واسطه شورای نگهبان عملی می‌شود.
|
|
کلیدواژه
|
نمایندگی ,نقابت ,ولایت ,وکالت ,کارگزاری ولی فقیه ,فقه سیاسی ,قانون اساسی ,Representation ,Magisterial Dignity ,Guardianship ,Agency ,Working As An Agent On Behalf Of The Guardian Muslim Jurist ,Political Fiqh ,The Constitution ,التمثیل (النیابه عن الآخرین) ,النقابه ,الولایه ,الوکاله ,النیابه عن الولی الفقیه ,الفقه السیاسی ,الدستور
|
|
آدرس
|
جامعة المصطفی العالمیه, دانشیار جامعه المصطفی العالمیه, ایران, دانشگاه تهران, دانشجوی دکترای حقوق عمومی دانشگاه تهران (پردیس فارابی قم), ایران, کارشناس ارشد حقوق عمومی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|