اندیشه سیاسی سید مرتضی در تعامل با حکومت آل بویه
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
سالاریه صفورا
|
|
منبع
|
حكومت اسلامي - 1397 - دوره : 23 - شماره : 2 - صفحه:169 -189
|
|
چکیده
|
با روی کارآمدن آل بویه در قرن چهارم، زمینه رشد سیاسی و فرهنگی تشیع فراهم گشت. آنان در طول حکومت 113سالۀ خویش با گسترش قلمرو حکومتی، زمینهساز توسعه اندیشه شیعی بواسطه بزرگانی همچون «شیخ مفید»، «سید رضی»، «سید مرتضی»، «شیخ طوسی» و ... گردیدند. در میان فقها و اندیشمندان شیعی، در خصوص همکاری و همراهی با حاکمان، دو دیدگاه وجود داشته است: برخی معتقد به همکاری مشروط و برخی معتقد بر عدم همکاری مطلق میباشند. سید مرتضی جزء دسته اول است. ایشان در آن مواردی که امکان مبارزه با حکام، غیر مقدور و همراهی منجر به اقامۀ حدود الهی و خدمترسانی به شیعیان گردد، همکاری را بلامانع میدانست و حضور ایشان در عرصههای سیاسی، اجتماعی، علمی و فرهنگی در سایۀ تعامل با حاکمان آل بویه از این دیدگاه قابل تفسیر و توجیه میباشد. به عبارت دیگر، ایشان اعمال ولایت توسط فقیه برای اجرای احکام الهی را امر بسیط نمیدانست، بلکه قائل به تشکیک بود. در نتیجه به میزان توان و امکان، ولایت اعمال میشود.
|
|
کلیدواژه
|
سیدمرتضی، آل بویه، سلطان، نقابت، امارت حج، دیوان مظالم
|
|
آدرس
|
پژوهشگر و دانش پژوه سطح 4 جامعه الزهرا, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|