تصدیق خداوند پس از تلاوت قرآن کریم از دیدگاه شیعه و اهل‌سنت

تصدیق خداوند در پایان تلاوت قرآن کریم، از آدابی است که بسیاری از مسلمانان اعم از شیعه و سنی به آن پایبند‌ بوده و اهمیت فراوانی برای آن قائل‌اند؛ هرچند در این میان، برخی از معاصرین سلفی این عمل را از مصادیق بدعت به شمار آورده‌اند که با واکنشها و پاسخهای دیگر عالمان اهل سنت مواجه شده است. تصدیق خداوند پس از تلاوت قرآن کریم در دوران حاضر، معمولاً با استفاده از تعابیر «صدق الله العظیم» و «صدق الله العلی العظیم» انجام می‌شود که تعبیر اول نزد قاریان اهل سنت و تعبیر دوم نزد قاریان شیعه متداول است. برخی به خطا تصور کرده‌اند که هر یک از این تعابیر مختص یکی از این مذاهب است و لفظ «العلی» را که وصف خداوند متعال است، با امام اول شیعیان مرتبط دانسته‌اند. هیچ پژوهش مستقلی درباره تصدیق پایان تلاوت از دیدگاه مذاهب اسلامی یافت نشد و این مقاله کوشیده است مسئله تصدیق خداوند و الفاظ مربوط به آن را در منابع شیعه و اهل سنت با استفاده از روش توصیفی تحلیلی مورد واکاوی قرار داده و به این نتیجه رسیده است که تصدیق خداوند پس از تلاوت، به کلمات یا عبارات خاصی منحصر نیست و ذکر عبارات گوناگون در تصدیق خداوند متعال جایز است. مرزبندیهای مذهبی خاصی در ذکر عبارت تصدیق پس از تلاوت قرآن کریم میان شیعه و اهل سنت وجود نداشته است و تعصب و اصرار بر گفتن عبارتی خاص از سوی افراد در تصدیق پایان تلاوت، فاقد پشتوانه دینی است.

acknowledgment of god after reciting the holy qur’an from the point of view of shiites and sunnis

acknowledging of god at the end of reciting the holy qur’an is one of the customs that many muslims, both shia and sunni, adhere to and attach great importance to. however, in the meantime, some contemporaries of the salafists have considered this act as an example of heresy, which has been met with the reactions and answers of other sunni scholars. acknowledging of god after reciting the holy qur’an in the present era is usually done using the interpretations of &sadaq allah al-azeem& and &sadaq allah al-ali al-azeem&, the first interpretation is common among sunni reciters and the second interpretation is common among shia reciters. some have mistakenly assumed that each of these interpretations is specific to one of these schools of thought, and they have associated the word &al-ali& with the first imam of the shiites. no independent research was found about the confirmation of the end of the recitation of the islamic schools of thought, and this article has tried to analyze the issue of confirming god and the words related to it in shia and sunni sources using the descriptive-analytical method and has come to the conclusion that acknowledging of god after recitation is not limited to certain words or expressions and it is permissible to mention various expressions in acknowledging of god almighty. there are no specific religious demarcations in mentioning the words of affirmation after the recitation of the holy qur’an between shiites and sunnis, and the prejudice and insistence on saying a certain phrase by people when acknowledging the end of the recitation lacks religious support.