تاثیر ویتامین e بر آسیب حافظه القاشده با استرپتوزوتوسین در موش‌های صحرایی نر بالغ نژاد ویستار

زمینه و هدف: ویتامینe ، یک ماده غذایی ضروری برای بدن می باشد. این ویتامین به عنوان آنتی اکسیدان طبیعی، جاروکننده رادیکال های آزاد در غشاهای سلولی بوده و از اسیدهای چرب اشباع نشده در مقابل پراکسیداسیون لیپیدی محافظت می کند. در تحقیق حاضر، تاثیر ویتامین e بر نورودژنراتیو القاشده به وسیله تزریق درون بطنی استرپتوزوتوسین در موش های نر بالغ نژاد ویستار بررسی گردید.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، موش ها به طور تصادفی به چهار گروه شامل: کنترل سالم، کنترل آلزایمری، ویتامین e (دوز 100 و 200 میلی گرم برکیلوگرم وزن بدن، روزانه به صورت خوراکی) همراه با استرپتوزوتوسین تقسیم شدند. حیوانات استرپتوزوتوسین را با دوز 3 میکرولیتر در هر کانولا و 75 میلی گرم برمیلی لیتر درون بطنی به صورت دوطرفه در روزهای یکم و سوم دریافت کردند. تیمار ویتامین e یک ساعت قبل از شروع اولین دوز استرپتوزوتوسین آغاز شد و تا روز چهاردهم ادامه داشت. حافظه و یادگیری با استفاده از آزمون یادگیری احترازی غیرفعال ارزیابی گردید. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک عاملی تحلیل شدند.یافته ها: تیمار استرپتوزوتوسین موجب کاهش تاخیر زمانی ورود به محفظه تاریک و افزایش مدت زمان قرارگیری در محفظه تاریک شد. همچنین تیمار ویتامین e منجر به تخفیف این تغییرات گردید.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد تیمار ویتامین e به طور معنی داری موجب بهبود آسیب شناختی ناشی از تزریق استرپتوزوتوسین می شود. بنابراین، ویتامین e می تواند در فراهم آوردن حفاظت از نقص حافظه پیری و آسیب نورونی ناشی از استرپتوزوتوسین موثر باشد.