ارزیابی ژن مقاومت بتالاکتاماز ctx-m-1 در اشرشیاکلی‌های جداشده از عفونت‌های ادراری، با روش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز

زمینه و هدف: باکتری های بیماری زا مانند اشرشیاکلی به علت دریافت ژن های مقاومت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام، برای جامعه بشری خطرناک هستند. این مقاومت به علت ژن های esbl بوده که توسط پلاسمیدها، ترانسپوزون ها و یا موتاسیون ایجاد می شود. مهم ترین عامل مقاومت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام؛ آنزیم های بتالاکتامازی می باشد. در این مطالعه، میزان فراوانی باکتری های اشرشیاکلی تولیدکننده بتالاکتاماز وسیع الطیف و شناسایی ژنctxm1 به روش مولکولی بررسی گردید. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی، 58 نمونه اشرشیاکلی جداشده از بیماران با عفونت ادراری با تست های بیوشیمیایی استاندارد تشخیص داده شدند. سپس با استفاده از روش استاندرد انتشار دیسک (kirbybauer)، آزمون حساسیت دارویی انجام شد. در ادامه، به منظور شناسایی سویه های مولد esbl در ایزوله های مقاوم، تست combined disk صورت گرفت. از سویه های مولد esbl؛ dna پلاسمیدی، استخراج و ژنctxm1 با استفاده از pcr شناسایی شد. یافته ها: از مجموع 58 سویه اشرشیاکلی مورد بررسی، 28 سویه (27/48%) مولد بتالاکتامازهای وسیع الطیف بودند که در بررسی مولکولی، 20 سویه (42/71%) حاوی ژنctxm1 بود.نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر، نشان دهنده درصد بالای مقاومت بتالاکتامازی در بین سویه های اشرشیاکلی می باشد. با توجه به درصد بالای مقاومت آنتی بیوتیکی، انجام دقیق آزمایشهای آنتی بیوگرام در عفونت های ناشی از ارگانیسم های تولیدکننده esbl ضروری است.