بررسی شیوع سودوموناس آئروژینوزای مولد ampc در نمونه‌های بالینی شهر زاهدان

زمینه و هدف: ampc بتالاکتامازی، ازجمله سفالوسپورین هایی است که بر روی کروموزوم های بسیاری از انتروباکتریاسه ها کد می شود. در بسیاری از باکتری ها، القای آنزیم های ampc، می تواند در سطح بسیار بالا توسط جهش های فراوان صورت گیرد. در این مطالعه، شیوع ژن های کروموزومی ampc از ایزوله های سودوموناس آئروژینوزا جداشده از بیمارستان های آموزشی شهر زاهدان در سال 1394بررسی گردید.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی از 391 نمونه بالینی، 100 ایزوله سودوموناس آئروژینوزا به وسیله آزمایشهای بیوشیمیایی و معمول، جداسازی شدند. برای جداسازی سویه های تولید کننده ampc، از روش دیسک دیفیوژن سفوکسیتین (30میکروگرم) و برای شناسایی ژن های کروموزومی ampc از روش multiplex pcr استفاده شد. برای سنجش سویه های دارای آنزیم esbl، تست دیسک دیفیوژن سفتازیدیم (30میکروگرم) و سفتازیدیم/کلاولانیک اسید (30میکروگرم/10میکروگرم) به کار برده شد. داده ها با استفاده از آزمون آماریk2 آنالیز شدندیافته ها: از 100 ایزوله سودوموناس آئروژینوزا در غربالگری فنوتیپی اولیه، 88 سویه، مولد آنزیم esbl و 20 ایزوله، مولد آنزیم ampc بودند. از 20 ایزوله شناسایی شده مولد ampc به روش فنوتیپی، 19 ایزوله (95%) دارای ژن fox، 7 ایزوله (35%) دارای ژن ebc، 4 ایزوله (10%) دارای ژن acc و 15 ایزوله (75%) دارای ژن dha بودند، که با روش multiplex pcr مشخص شدند.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد حضور ampc باعث مقاومت باکتری به تعداد زیادی از سفالوسپورین ها می شود. همچنین استفاده از روش مولکولی multiplex pcr، بهترین نتیجه را در شناسایی گروهی این ژن ها دارد.