ارتباط بین میزان و منابع استرس شغلی با دردهای اسکلتی - عضلانی کارکنان یک بیمارستان در شهر تهران

زمینه و هدف: آسیب های اسکلتی عضلانی مرتبط با کار، ازجمله بزرگترین مشکلات بهداشت شغلی کارکنان به شمار می روند. استرس شغلی، از علل مهم اختلالات اسکلتی عضلانی محسوب می شود. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین میزان و منابع استرس شغلی با درد در نواحی کمر، گردن و شانه درکارکنان یک بیمارستان در شهر تهران انجام گرفت.روش بررسی: این تحقیق به روش توصیفی تحلیلی بر روی 264 نفر (از 700 نفر)، کارکنان یک بیمارستان در شهر تهران (سال 1393) انجام شد، نمونه ها به طور تصادفی انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های اطلاعات فردی شغلی، میزان و منابع استرس شغلی و میوزیک که اعتبار و روایی مناسبی داشتند، استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون تی تحلیل شدند.یافته ها: در این مطالعه، میانگین استرس شغلی در کارکنان، 55/20 بود و حداکثر افراد (7/66%)، از لحاظ میزان استرس، جزء افراد سازگار بودند. فراوانی درد در ناحیه کمر بیشتر از نواحی دیگر بدن گزارش شد. نیمی (9/48%) از افراد، مبتلا به درد در ناحیه کمر و مابقی افراد (1/26%) از درد در ناحیه شانه و 25% نیز از درد در ناحیه گردن رنج می بردند. بین میزان و منابع استرس شغلی کارکنان، رابطه معنی داری وجود داشت، همچنین تفاوت معنی داری بین میزان و منابع استرس شغلی با درد در نواحی کمر، شانه و گردن مشاهده گردید. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد شیوع اختلالات اسکلتی - عضلانی در مشاغل پراسترس بسیار بالا بوده و درد مزمن و شدیدکارکنان، با ناتوانی شدید وکیفیت زندگی پایین آنها همراه است. بنابراین، برنامه های مداخلاتی برای پیشگیری از اختلالات اسکلتی عضلانی می بایست بر نیازهای فیزیکی و روانی شاغلین، همچنین مدیریت استرس شغلی متمرکز شوند.