پیش‌بینی اختلال جسمانی‌کردن براساس ویژگی‌های شخصیت و ناگویی هیجانی

زمینه و هدف: جسمانی‌کردن، یک اختلال شبه‌جسمی است که معاینات پزشکی قادر به توضیح علت آن نمی‌باشد. پژوهش حاضر با هدف روشن‌ساختن نقش ویژگی‌های شخصیت و ناگویی هیجانی در اختلال جسمانی کردن انجام گرفت.روش بررسی: پژوهش حاضر به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام گرفت. در این بررسی، 350 نفربه روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. در پژوهش حاضر از پرسشنامه‌های شخصیتی ویرایش‌شده (neopi-r)neo و پرسشنامه جسمانی‌کردن phq-15 و مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو-20 استفاده گردید. داده‌ها با کمک آزمون تحلیل رگرسیون‏ همزمان تجزیه وتحلیل شدند.یافته‌ها: در این مطالعه بین مولفه‌های پنج عامل شخصیت برونگرایی با جسمانی‌کردن، رابطه منفی معنی‌داری وجود داشت. همچنین بین روان‌رنجوری و ناگویی هیجانی با جسمانی‌کردن، رابطه مثبت معنی‌داری مشاهده گردید. بین انعطاف‌پذیری در مقابل تجربه و مولفه‌های شخصیت نیز رابطه معنی‌داری وجود نداشت.نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد با تقویت روابط اجتماعی افراد و آموزش شیوه‌های بیان احساسات، می‌توان گام مفیدی در پیشگیری از ابتلا به جسمانی‌کردن برداشت.