مقایسه تاثیر عصاره ریشه ختمی (Althea officinalis) و گلی‌بنکلامید هیدروالکلی ‌بر میزان قند خون در موش‌های صحرایی نر دیابتی‌شده با استرپتوزوتوسین

زمینه و هدف: دیابت شیرین یک ناهنجاری و اختلال در ترشح انسولین است و با افزایش قند خون تشخیص داده می‌شود. اساس درمان بیماری دیابت، تجویز انسولین و برخی ترکیبات کاهنده قند خون می‌باشد که با توجه به عوارض جانبی آن، استفاده از داروهای گیاهی بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه با هدف تعیین اثر عصاره ریشه ختمی ‌بر کاهش قند خون در رت‌های دیابتی انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه از 36 سر رت بالغ با وزن متوسط 250-180 گرم در 6 گروه 6 تایی استفاده شد. بیماری دیابت با تزریق داخل صفاقی داروی استرپتوزوتوسین (به میزان 40 میلی‌گرم بر کیلوگرم) به حیوانات القا شد. عصاره با دوز 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم، به‌صورت داخل صفاقی به رت‌های دیابتی در طول 6 هفته تزریق گردید. همچنین اثر داروی گلی‌بنکلامید با عصاره ختمی ‌در طی 40 روز مورد مقایسه قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون واریانس یک‌طرفه مختلط (اندازه‌گیری‌های مکرر در گروه‌های مستقل) تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: در این بررسی، بین میزان قند خون در گروه تحت درمان با عصاره پس از پایان دوره نسبت به گروه درمان با گلی‌بنکلامید (با دوز 5/0 میلی‌گرم بر کیلوگرم)، اختلاف آماری معنی‌داری وجود نداشت.نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه، عصاره آبی ریشه ختمی دارای اثرهیپوگلیسمیک در موش‌های صحرایی دیابتی‌شده می‌باشد که این اثر از طریق ترکیبات مهم موجود در ریشه ختمی‌ از جمله پکتین، آنتوسیانین، سیانیدین و دی‌اکسی بنزوییک اسید اعمال می‌شود.