تاثیر ضدباکتریایی دندریمر پلی‌پروپیلن ایمین- G2 بر اشرشیا کلی، آنتروباکتر کلواکه، باسیلوس سوبتیلیس و استافیلوکوکوس اوریوس

چکیده زمینه و هدف: دندریمرها طبقه جدیدی از درشت مولکول‌های مصنوعی هستند که در شاخه پزشکی کاربردهای فراوانی دارند. این مطالعه با هدف تعیین اثرات ضدباکتریایی دندریمر پلی‌پروپیلن ‌ایمین - g2 در برابر برخی گونه‌های باکتریایی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه، اثرات ضدباکتریایی دندریمر پلی‌پروپیلن ایمین - g2 به روش انتشار دیسک و رقت لوله‌ای بررسی شد. دندریمر پلی‌پروپیلن ایمین - g2 با غلظت‌های 5/0، 5، 50 و 500 میکروگرم بر میلی‌لیتر بر روی دیسک‌های بلانک تلقیح و در محیط کشت مولر هینتون آگار قرار داده شدند. با تلقیح باکتری‌ها مطابق با غلظت استاندارد 5/0 مک‌فارلند، هاله‌های عدم رشد بررسی شد. حداقل غلظت بازدارندگی و کشندگی دندریمر پلی‌پروپیلن ایمین -g2 ، به روش رقت لوله‌ای در محیط کشت نوترینت براث در غلظت‌های 05/0، 5/0، 5، 50 و 500 میکروگرم بر میلی‌لیتر تعیین گردید. یافته‌ها: در این مطالعه، تاثیر دندریمر با افزایش غلظت آنها در دیسک افزایش یافت. قطر هاله عدم رشد در غلظت 500 میکروگرم بر میلی‌لیتر برای اشرشیا کلی، آنتروباکتر کلواکه، باسیلوس سوبتیلیس و استافیلوکوکوس اوریوس به ترتیب برابر 19، 20، 25 و 21 میلی‌متر به دست آمد. حداقل غلظت بازدارندگی برای آنتروباکتر کلواکه، باسیلوس سوبتیلیس و استافیلوکوکوس اوریوس برابر 5 میکروگرم بر میلی‌لیتر و برای اشرشیا کلی برابر 50 میکروگرم بر میلی‌لیتر بود. همچنین حداقل غلظت کشندگی برای باسیلوس سوبتیلیس و استافیلوکوکوس اوریوس برابر 50 میکروگرم بر میلی‌لیتر و برای باکتری‌های اشرشیا کلی و آنتروباکتر کلواکه برابر 500 میکروگرم بر میلی‌لیتر تعیین شد. نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد دندریمر پلی‌پروپیلن ایمین - g2 دارای اثرات ضدباکتریایی است. با این حال استفاده از دندریمر برای گندزدایی آب آشامیدنی نیازمند مطالعات بیشتر و وسیع‌تری می‌باشد.