اثر ضددیابتی عصاره الکلی بخش‌های هوایی گیاه درمنه بیابانی (Artemisia deserti) در موش‌های صحرایی سالم و دیابتی‌شده توسط استرپتوزوتوسین

زمینه و هدف: بسیاری از گیاهان دارویی جهت درمان بیماری دیابت توصیه شده‌اند. جنس درمنه از نظر ویژگی‌های گیاه‌شناسی و خصوصیات دارویی همواره مورد توجه بوده و در طب سنتی برای درمان بیماری‌های مختلفی استفاده می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی اثر عصاره الکلی بخش‌های هوایی گیاه درمنه بیابانی (artemisia deserti) در موش‌های صحرایی سالم و دیابتی‌شده توسط استرپتوزوتوسین انجام شد. روش بررسی: جهت القای دیابت، موش‌های صحرایی به‌صورت درون صفاقی، استرپتوزوتوسین را به مقدار mg/kg70 دریافت کردند. عصاره الکلی بخش‌های هوایی گیاه artemisia deserti در مقادیر (50، 100، 200 و mg/kg400) وزن بدن به‌صورت خوراکی به مدت 28 روز به حیوانات سالم و دیابتی‌شده تیمار شد. در پایان تیمار، حیوانات بیهوش شده و نمونه‌های خون از قلب جمع‌آوری شد. در مرحله بعد، میزان گلوکز، انسولین، کلسترول تام، تری‌گلیسرید، اوره، اسید اوریک، کراتینین سرم اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون واریانس یک‌طرفه و تست توکی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی‌داری، 05/0 > p در نظر گرفته شد. یافته‌ها: تیمار خوراکی عصاره الکلی بخش‌های هوایی گیاه artemisia deserti به مدت 28 روز موجب کاهش معنی‌داری در سطح گلوکز، تری‌گلیسرید، کلسترول تام، اوره، اسید اوریک و کراتینین در موش‌های دیابتی شد. همچنین تیمار خوراکی عصاره گیاه موجب افزایش معنی‌داری در سطح انسولین در موش‌های دیابتی ‌شد. همچنین تیمار خوراکی عصاره گیاه، تغییر معنی‌داری در سطح پارامترهای فوق در حیوانات سالم ایجاد نکرد. نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد گیاه artemisia deserti دارای اثر ضددیابتی در موش‌های صحرایی بوده و می‌تواند جهت مقاصد درمانی مورد توجه قرار گیرد.