برآورد حداکثر ظرفیت هوازی و تاثیر عوامل عادت‌های فردی و جمعیت‌شناختی بر آن، در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی همدان

زمینه و هدف: یک مبحث مهم در علم فیزیولوژی کار، توجه به میزان حداکثر ظرفیت هوازی افراد (vo2max) است که یکی از مهم‌ترین عوامل تصمیم‌گیری در مورد آمادگی جسمانی فرد و جلوگیری از فرسودگی زودرس بوده و می‌تواند نقش به ‌سزایی، در انتخاب شایسته نیروی کاری ایفا کند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر جنسیت، قومیت، ابعاد آنتروپومتریک، انجام فعالیت‌های ورزشی و استعمال سیگار بر میزان vo2max دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی همدان صورت گرفت.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی - کاربردی، 160 نفر از دانشجویان مشغول به تحصیل، به‌صورت تصادفی انتخاب و پس از گردآوری اطلاعات دموگرافیک با استفاده از پرسشنامه‌های کتبی، خصوصیات آنتروپومتریک آنان به کمک ابزار استودیومتر به دست آمد. در ادامه، vo2max افراد با استفاده از دستگاه تریدمیل و به کمک نمودار آستراند اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری ناپارامتری من‌ویتنی و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: در این پژوهش 9/41% از افراد نمونه را مردان و 1/58% را زنان تشکیل می‌دادند. همچنین ارتباط معنی‌داری بین vo2max با متغیر‌های جنسیت و قد (001/0 > p)، وزن (04/0=p) و ابعاد قفسه سینه (001/0 > p) وجود داشت، اما انجام فعالیت‌های ورزشی (059/0=p)، استعمال سیگار (06/0=p) و قومیت، تاثیر قابل‌توجهی بر روی آنان نداشت (9/0=p).نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد متغیرهایی مانند جنس، قد، وزن و ابعاد قفسه سینه می‌توانند بر میزان vo2max تاثیرگذار باشند.