بررسی الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی و فراوانی بتالاکتامازهای وسیع‌الطیف در سویه‌های بالینی سودوموناس آیروژینوزا ایزوله‌شده از مراکز درمانی شهر اراک

زمینه و هدف: باکتری سودوموناس آیروژینوزا یکی از عوامل مهم عفونت‌های بیمارستانی است که از معضلات مهم پزشکی در کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه محسوب می‌شود. مقاومت این باکتری گرم منفی نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های مختلف، به‌ویژه بتالاکتام و کرباپنم به شکلی روزافزون گزارش شده است. این مطالعه با هدف تعیین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی و فراوانی بتالاکتامازهای وسیع‌الطیف در ایزوله‌های بالینی سودوموناس آیروژینوزا انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی – مقطعی، 108 سویه سودوموناس آیروژینوزا از مراکز درمانی در شهر اراک جمع‌آوری شد. حساسیت آنتی‌بیوتیکی سویه‌های ایزوله‌شده به روش انتشار دیسک در آگار (kirby-bauer) نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های سفتازیدیم، ایمی‌پنم، مروپنم، سیپروفلوکساسین، آمیکاسین و جنتامایسین تعیین شد. سویه‌های تولید‌کننده بتالاکتامازهای وسیع‌الطیف به روشcombined disk شناسایی شدند. همچنین تست mic جهت آنتی‌بیوتیک‌های ایمی‌پنم، سفپیم، سیپروفلوکساسین و سفتازیدیم برای 36 ایزوله انجام گرفت. یافته‌ها: در بین 108 ایزوله سودوموناس آیروژینوزا، مقاومت به سفتازیدیم (3/33%)، ایمی‌پنم (2/22%)، مروپنم (24%)، آمیکاسین (3/20%)، سیپروفلوکساسین (7/15%) و جنتامایسین (4/19%) به دست آمد. در آزمایش mic، میزان مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌ها به ترتیب 15، 20، 10 و 15% گزارش شد. 32 سویه از 36 سویه مقاوم به سفتازیدیم (8/88%)، esbl (extended spectrum- beta lactamases) مثبت تشخیص داده شد.نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه، نشان‌دهنده گستردگی بالای مقاومت نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های مختلف در بین سویه‌های سودوموناس آیروژینوزای ایزوله‌شده می‌باشد. بنابراین، لازم است نسبت به استفاده از پروتکل‌های درمانی مناسب‌تر اقدام شود.