>
Fa   |   Ar   |   En
   بررسی فراوانی استافیلوکوک مقاوم به متی‌سیلین جداشده از بینی کارکنان پرستاری بخش‌های مختلف بیمارستان آموزشی هاجر شهرکرد  
   
نویسنده کلهر حوریه ,ولیدی مجید ,نفیسی محمدرضا
منبع مجله دانشگاه علوم پزشكي قم - 1392 - دوره : 7 - شماره : 1 - صفحه:42 -49
چکیده    زمینه و هدف: سویه‌های استافیلوکوک مقاوم به متی‌سیلین به‌عنوان یکی از عوامل مهم ایجاد عفونت‌های بیمارستانی، به‌علت ایجاد مقاومت متقاطع بالقوه با همه عوامل بتالاکتام از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. ناقلین بینی در کارکنان بیمارستان، از منابع اصلی عفونت‌های بیمارستانی محسوب می‌شوند. این مطالعه با تعیین فراوانی سویه‌های استافیلوکوک مقاوم به متی‌سیلین جداشده از بینی کارکنان بیمارستان آموزشی هاجر شهرکرد انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی سواب بینی 204 نفر از کارکنان بیمارستان هاجر بررسی شد. ابتدا نمونه‌های سواب از بینی بر روی محیط مانیتول سالت آگار و tsbکشت داده شد، سپس سویه‌های استافیلوکوک ایزوله و با روش‌های استاندارد میکروب‌شناسی (کاتالاز، کواگولاز، تخمیر مانیتول و dnase) شناسایی شدند. در ادامه، جهت تعیین حساسیت سویه‌های استافیلوکوک جداشده به متی‌سیلین از روش agar screen استفاده شد. نتایج با آزمون‌های کای ‌اسکور و دقیق فیشر مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفت.یافته‌ها: براساس نتایج به دست آمده، 23 سویه از 52 سویه (44%) استافیلوکوکوس اوریوس و 70 سویه از 152 سویه (46%) استافیلوکوک کواگولاز منفی با روش agar screen، نسبت به متی‌سیلین مقاوم بودند. بیشترین درصد حاملین استافیلوکوکوس اوریوس از کارکنان بخش عفونی و از کارکنان با سابقه (10-6 سال) در یک بخش خاص ایزوله شدند. همچنین بین سابقه کارکنان در بخش خاص و محل کار با ناقلین، ارتباط معنی‌داری وجود نداشت.نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد فراوانی سویه‌های استافیلوکوک مقاوم به متی‌سیلین در کارکنان بیمارستان هاجر قابل‌توجه است. لذا شناخت حاملین با توجه به خطر اپیدمی‌های ناشی از آن در عفونت‌های بیمارستانی در میان کارکنان جهت برنامه‌ریزی، به‌منظور کنترل و پیشگیری از عفونت‌های بیمارستانی ضروری به‌نظر می‌رسد.
کلیدواژه عفونت‌های بیمارستانی ,مقاومت به متی‌سیلین ,استافیلوکوکوس اوریوس ,Cross Infections ,Methicillin Resistance ,Staphylococcus aureus
آدرس دانشگاه علوم پزشکی سمنان, ایران, دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد, ایران, دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد, ایران
 
     
   
Authors
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved